Deze Red Bull Formule 1-coureurs zakten door het ijs

De succesverhalen van Sebastian Vettel en Max Verstappen kent iedereen wel, maar er zijn ook diverse coureurs die het er bij Red Bull minder goed vanaf brachten. RacingNews365 belicht meerdere coureurs die door het ijs zakten bij de Oostenrijkse renstal. Pierre Gasly is daar het meest recente voorbeeld van, maar meerdere F1-talenten gingen hem voor.

Christian Klien

De Oostenrijker debuteerde in 2004 in de Formule 1 voor het team van Jaguar. In zijn debuutjaar maakte hij een redelijke indruk, maar werd hij ruim afgetroefd door Mark Webber. Desondanks kreeg Klien in 2005 zijn kans bij Red Bull Racing. In zijn eerste jaar in dienst van de Oostenrijkse renstal kent Klien een behoorlijk seizoen aan de zijde van de ervaren David Coulthard. Red Bull gunt hem een tweede kans in 2006, maar de druk ligt wel vol op de schouders van Klien. Het seizoen verloopt moeizaam voor Red Bull, waarbij de betrouwbaarheid ook geregeld te wensen overlaat. Wederom heeft Coulthard duidelijk de overhand binnen het team en Klien weet slechts twee puntenfinishes te behalen, voordat Red Bull het welletjes vindt. Robert Doornbos neemt in de laatste drie races van het seizoen Kliens positie in, zonder al te veel succes. Voor de Oostenrijker zit zijn Formule 1-avontuur er op. Pas in 2010 zien we hem voor enkele races terug bij het achterhoedeteam van Hispania.

Daniil Kvyat

Na een wisselvallig debuutseizoen bij Toro Rosso in 2014 kreeg Kvyat de voorkeur boven Jean Eric Vergne, ondanks dat de Fransman beduidend meer punten scoorde dat seizoen. De jonge Rus moest bij Red Bull de positie van Sebastian Vettel in 2015 innemen. Ondanks zijn geringe ervaring in de Formule 1 wist Kvyat in zijn eerste seizoen in dienst van Red Bull Racing het teamgenoot Daniel Ricciardo moeilijk te maken en eindigde zelfs boven hem in de WK-stand. Snel, maar nog zeker niet foutloos waren zijn optredens, waardoor Kvyat allerminst onomstreden was. De druk op zijn schouders nam razendsnel toe in 2016 na een valse start van het seizoen. Een vijftiende kwalificatiepositie in Bahrein, een ‘torpedo’-actie in China op Vettel en een dubbele startcrash in Rusland zorgen ervoor dat Red Bull keihard optreedt en Max Verstappen zijn kans geeft bij het team. Voor Kvyat restte niets anders dan een terugkeer bij Toro Rosso. Na anderhalf seizoen harken werd hem ook daar de wacht aangezet. Bij gebrek aan beter krijgt de Rus in 2019 zijn derde kans in de Red Bull-gelederen.

Robert Doornbos

Niemand reed in de Formule 1 minder races voor de Red Bull-familie dan onze eigen landgenoot Robert Doornbos. Hij was de test- en reserverijder van het team en mocht daarom op komen draven toen men Christian Klien bedankte voor zijn bewezen diensten. Na drie races eind twee 2006 werd hij ten faveure van Mark Webber weer aangewezen als de testcoureur en dus vertrok de Rotterdammer naar Amerika om daar voor Minardi Team USA in de Champ Car uit te komen. Na avonturen in de IndyCar en de Superleague Formula kennen we hem vandaag de dag vooral als huisanalist van Ziggo Sport .

Vitantonio Liuzzi

De vroege F1-carrière van de Italiaan Vitantonio Liuzzi vertoonde veel gelijkenissen met die van Robert Doornbos. Via het Formule 3000-team van Christian Horner, daar waar hij de teamgenoot was van Doornbos, debuteerde hij in 2005 in de Formule 1. Het was de bedoeling dat hij zou blijven rouleren met Christian Klien, maar na vier optredens was het stoeltje definitief voor de Oostenrijker. Liuzzi werd gestald bij Toro Rosso, maar ook daar kon hij nooit potten breken. Avonturen bij Force India en zelfs het nietige HRT volgden, maar de carrière van de even flamboyante als vriendelijke Liuzzi kwam nooit van de grond. Tegenwoordig staat hij in zijn eigen restaurant in Italië.

Eindstation Toro Rosso

De vier coureurs hierboven hadden allemaal nog het geluk dat ze überhaupt ooit een race voor Red Bull mochten rijden, dat kan van een hele batterij aan Toro Rosso-coureurs niet gezegd worden. Denk daarbij aan mannen als Sebastien Bourdais, Jaime Alguersuari, Sebastien Buemi, Jean Eric Vergne en Scott Speed, allemaal jongens die gewogen en te licht bevonden werden. Eerst- en laatstgenoemde coureurs werden zelfs vóór het aflopen van het contract de wacht aangezegd.