Hamilton 'dankbaar' voor rode vlag: "Een gelukkig moment"

Toen Lewis Hamilton op zijn verse medium banden de achtervolging op Max Verstappen had ingezet, ging het fout. Hij kwam bij het inhalen van achterlopers op het natte gedeelte van de baan terecht, waardoor hij in het grind gleed. Hij stond lang te worstelen en uiteindelijk gooide hij zijn Mercedes W12 in zijn achteruit. De zevenvoudig kampioen kwam daardoor op een ronde achterstand te staan van rivaal Verstappen, maar toen George Russell en Valtteri Bottas samen voor de rode vlag zorgde, profiteerde Hamilton van de regels. Die staan namelijk toe dat de coureurs zich van een ronde achterstand mogen ontdoen tijdens een rode vlag-situatie. En zo had de Brit plots geen ronde achterstand meer en kon hij in de resterende ronden nog van de negende naar de tweede stek rijden. Na de race blikt hij tegenover onder meer RacingNews365 op filosofische wijze terug op de grote fout die hij maakte. "Als je in het leven een tegenslag meemaakt, dan moet je daar overheen weten te stappen. Als je zo'n uitdaging overwint, dan is dat heel bevredigend. Het zijn niet de fouten die definiëren wie je bent, het gaat niet om hoe je valt, maar om de manier waarop je weer opstaat." Naar eigen zeggen komt het niet vaak voor dat Hamilton fouten maakt. "Het was verschrikkelijk om die fout te maken terwijl ik op die positie lag. Ik maak niet veel fouten, maar ik stond daar in het grind, ik keek naar de muur en weigerde te geloven dat mijn race voorbij was." "Ik had de auto stil kunnen zetten, maar ik ben er dankbaar voor dat ik dat niet deed. Ik ben dankbaar dat ik achteruit reed in plaats van uit te stappen en de frustratie om wist te zetten in positiviteit. Het was een geweldige les voor mij." Enige tijd later lag Hamilton weer op de tweede plek, nadat nota bene zijn teamgenoot was gecrasht en voor een rode vlag had gezorgd, waardoor Hamilton zich kon ontdoen van een ronde achterstand. De Brit beseft dat hij daar van geluk mocht spreken. "Toen ik mijn auto weer op het asfalt wist te krijgen, was ik natuurlijk opgelucht. Ik wist dat ik waarschijnlijk een ronde achterstand zou hebben. Mijn team bevestigde dat en ik had geen idee hoeveel terrein ik nog goed zou kunnen maken in die omstandigheden", herinnert hij zich. "Toch was het door die omstandigheden haast onvermijdelijk dat er iets zou gebeuren in het vervolg van de race. Zeker omdat iedereen rond die tijd de switch maakte naar de droogweerbanden. Je zou kunnen zeggen dat er toen een wat gelukkig moment kwam, waardoor we weer in dezelfde ronde kwamen als de leiders en we weer helemaal in de race zaten. Ik ben daar heel dankbaar voor."