Toen de F1 zijn ultieme beschermengel verloor: "Zonder hem woonde ik veel meer uitvaarten bij"

Vanwege auteursrechten mogen we hier doorgaans geen Formule 1-gerelateerde video's delen, maar speur op een vrij moment op YouTube vooral eens naar video's over professor dokter Sid Watkins. Wat je aantreft zijn video's van een aimabele man, die eruitziet als ieders favoriete, misschien zelfs ietwat krakkemikkige opa. En als hij zelf niet aan het woord is met fraaie anekdotes, dan zijn het wel anderen die enkel lovend over hem spreken. Watkins was namelijk 26 jaar lang de Formule 1-dokter, zoals vandaag de dag Ian Roberts dat is. Hij voelde ooit in 1994 in zijn handen het leven uit Ayrton Senna vloeien: "Ik ben niet gelovig, maar op dat moment voelde ik hoe zijn geest zijn lichaam verliet", zo zei hij later over dat moment. Het kwam een dag nadat Watkins nota bene Senna op het hart had gedrukt toch vooral te stoppen met de sport, dit naar aanleiding van het fatale ongeval van Roland Ratzenberger, waarop Senna antwoordde: "Dat kan ik niet, ik moet door." Senna was één van voorbeelden die Watkins niet wist te redden, maar in zijn jaren als F1-dokter knielde hij naast menig F1-wrak neer om eerste hulp de bieden aan gewonde coureurs of zelfs om levensreddend te handelen. En als je het geluk had hem niet naast jouw auto aan de zijkant van het circuit aan te treffen, was er in de paddock altijd tijd voor een praatje. Foto hieronder: Watkins showt in 2002 de werking van het HANS-systeem, tot op de dag vandaag gemeengoed in de autosport.

Ecclestone: "Hij is onvervangbaar"

Watkins was een man die, ondanks zijn bescheiden voorkomen, wist door te dringen tot F1-bollebozen als Bernie Ecclestone en Max Mosley als het aankwam op de veiligheid in de sport. Die kon beter, die móést beter. Het was een welhaast persoonlijke missie van Watkins. Het is voor een heel groot deel dankzij hem dat de Formule 1 vandaag de dag zo extreem veel veiliger is geworden. Sir Jackie Stewart zou daar volgens ESPN op de uitvaart van Watkins over hebben gezegd: "Ik heb helaas veel te veel uitvaarten en herdenkingsdiensten bijgewoond, maar dat zouden er nog veel meer waren geweest als we de Prof niet hadden gehad." Watkins verliet de sport op 77-jarige(!) leeftijd in 2005. In 2012 zou hij komen te overlijden. Zijn opvolgers, achtereenvolgens Gary Hartstein en Ian Roberts, waren en zijn zeker ook kundige dokters, maar de F1 sloot met name Watkins in het hart, met de ongekende veiligheid in de sport als grootste eerbetoon aan hem. Ecclestone maakte zijn gevoelens over Watkins na zijn dood met fraaie woorden duidelijk: "We zijn hem ontzetten veel dank verschuldigd voor zijn zorgzaamheid en vastberadenheid. Ik ben er zo goed als zeker van dat hij onvervangbaar is. Je ontmoet in je hele leven hooguit één keer iemand van zijn kaliber."