Hoe Nico Hulkenberg zijn kansen op een F1-podiumplek vergooide

De Formule 1-carrière van Nico Hulkenberg lijkt, helaas, voorbij te zijn. De Duitser verliet de koningsklasse van de autosport afgelopen seizoen met een negatief record op zijn naam; hij is namelijk de coureur met de meeste Grands Prix op zijn naam zonder een podium te hebben gescoord: 177.

Dat wil echter zeker niet zeggen dat de afzwaaiende coureur gedurende zijn verblijf van tien jaar in de Formule 1 nooit kansen heeft gehad om het ereschavot aan het einde van een Grand Prix te beklimmen. Waar en wanneer liet hij het allemaal liggen?

Grand Prix van België - 2012

De Belgische Grand Prix werd in 2012 getekend door de megacrash aan het begin van de race, veroorzaakt door Romain Grosjean. Hulkenberg, die de race als elfde was aangevangen, zag zijn kans schoon en lag door alle chaos plots op de tweede positie. Die podiumpositie werd na de pitstopronde echter van hem afgesnoept door Lotus-coureur Kimi Raikkonen, waarna Red Bull-coureur Sebastian Vettel hem tot overmaat van ramp van het podium stootte.

Grand Prix van Brazilië - 2012

Later gedurende datzelfde seizoen, in Brazilië, had Hulkenberg zelfs een grote kans op een Grand Prix-overwinning! In een regenachtig Sao Paolo leek alles goed te gaan. Hij reed fier aan de leiding, maar door een safety car moest hij toch weer het gevecht aan gaan met de McLaren-coureurs Lewis Hamilton en Jenson Button. Hulkenberg leek aan het langste eind te gaan trekken en al stuntend de Braziliaanse GP-overwinning op te gaan eisen.

Het noodloet sloeg echter toe toen de Force India-coureur in het gevecht om de leiding met Hamilton bij het ingaan van de Senna S-bocht op het natte gedeelte van de baan kwam, kortstondig de controle verloor, en in de zijkant van de bolide van de Brit terecht kwam. Hulkenberg kon zijn weg vervolgen, maar verloor tijd en moest uiteindelijk genoegen nemen met de vijfde plaats op het prachtige Interlagos-circuit.

Tekst gaat verder onder de afbeelding.

Grand Prix van Azerbeidzjan - 2017

Herinner je je deze race nog? Dat moet toch wel. Wat een knotsgekke Grand Prix was dat in Bakoe, in 2017. Het scheelde niet veel of de safetycar had die middag de meeste ronden vooraan het veld gereden. Force India-coureurs die elkaar van de baan reden, Valtteri Bottas die een prachtige comeback maakte na op een ronde achterstand te hebben gereden en Sebastian Vettel die al woedend bewust op Lewis Hamilton inreed, wiens hoofdsteun niet veel later losschoot.

Nico Hulkenberg wist in zijn Renault-bolide niet te profiteren van alle chaos. Op een gegeven moment reed hij op de baan voor Daniel Ricciardo en Lance Stroll, die uiteindelijk eerste en derde zouden worden, maar door een onbenullige fout - zonder iemand in de buurt schampte de Duitser de muur bij het insturen van een bocht - brak zijn ophanging en moest hij de handdoek gooien. Wederom een gemiste kans.

Tekst gaat verder onder de foto.

Grand Prix van Duitsland - 2019

Al wist hij op dat moment nog niet dat Esteban Ocon hem vanaf 2020 zou gaan vervangen bij Renault en het wel eens zijn laatste Grand Prix van Duitsland kon zijn, Nico Hulkenberg had met die kennis waarschijnlijk des te meer willen schitteren in Hockenheim tijdens zijn laatste en knotsgekke thuisrace in de Formule 1.

Hulkenberg reed namelijk op de tweede positie, achter Max Verstappen, toen hij in ronde 35 uit de bocht vloog en via het spekgladde asfalt en het onvergeeflijke grind in de omheining gleed. Tevergeefs probeerde hij zijn Renault RS.19 nog terug uit het gravel en op de baan te krijgen, maar niet veel later droop hij met de handen in de haren bedroefd af. Het bleek uiteindelijk de laatste uitgelezen mogelijkheid voor de Duitser om zijn carrière op een mooie manier af te sluiten of zich misschien wel te verzekeren van een nieuw Formule 1-contract, maar het mocht niet zo zijn.

Uiteindelijk kwam de teller van de bij velen geliefde Hulkenberg te staan op 177 Formule 1-Grands Prix, die hij reed in dienst van Williams (19) Force India (78), Sauber (18) en Renault (62), gedurende welke hij in totaal 511 punten scoorde. Een podiumplek heeft hij na negen seizoenen in de koningsklasse van de autosport niet op zijn palmares staan, wel drie vierde plekken, al zal dat slechts een schamele troost zijn.