Waarom de briljante zege van Verstappen een echte teamprestatie van Red Bull was

De grote vraag die voorafgaand aan het weekend werd gesteld was: "Hoe goed is Ferrari nu werkelijk na de nieuwe richtlijnen die zijn uitgevaardigd door de FIA?" Mocht Ferrari op topsnelheid weer achter de feiten aan rijden, dan zou het vermoeden van vals spel in de voorbije races alleen maar toenemen. Een blik op de speedtraps van de kwalificatie, toch hét moment waarop iedereen performance-technisch met de billen bloot moet, leert dat Ferrari in ieder geval niet meer dominant was zoals het dat in recente tijden kon zijn. Ja, Charles Leclerc voert de lijst aan, maar die reed met minder vleugel om zo zijn inhaalrace te vergemakkelijken. Sebastian Vettel was echter nauwelijks sneller dan bijvoorbeeld Max Verstappen, een gegeven dat de Red Bull-coureur mede in staat stelde om het hele weekend steevast in de top mee te draaien. Hoewel Red Bull op de rechte stukken nauwelijks onderdeed voor de concurrentie, ging dat niet ten koste van het bochtenwerk. In sector twee was Verstappen de allersnelste, maar ook in sector één en twee meldde hij zich solide in te top drie. De simpele conclusie luidt dan ook dat de Red Bull RB15 overall gewoon een hele sterke auto was. 1-0 Red Bull. Dat Red Bull sterk was en daardoor de poleposition kon pakken, wilde echter niet zeggen dat Mercedes zich zomaar naar de slachtbank liet leiden, in tegendeel. De Duitse constructeur koos voor de aanval, door tot twee keer toe voor de undercut te gaan. De eerste keer slaagde Lewis Hamilton erin vóór Verstappen terug te komen op de baan. Een bliksemsnelle outlap en een unsafe release van Williams waren daar debet aan, maar de Nederlander stelde snel orde op zaken. Zijn banden waren één ronde nieuwer, genoeg om het voordeel volledig uit te buiten en niet alleen Leclerc, maar ook Hamilton te passeren.

De tweede keer slaagde de undercut niet en dat was te danken aan een fraai staaltje teamwork. Natuurlijk stuurt Verstappen zijn auto snel over het circuit en door de pitstraat, maar het was het team dat een ongeëvenaarde pitstop afleverde. Letterlijk ongeëvenaard, want de 1,82 seconde waarin Verstappen werd weggestuurd was een nieuw wereldrecord. En zo kon hij de 'overwinning' 'gewoon' naar huis rijden. Als het echter zo makkelijk was geweest, dan was de race niet zo gaaf geweest als hij uiteindelijk zou worden. Bottas viel uit, wat wederom een teken aan de wand was dat Mercedes niet meer die dominante en onfeilbare kracht van weleer is. De safety car kwam in de baan en Red Bull haalde Verstappen naar binnen, om zo de leiding uit handen te geven. Waren ze gek geworden? Nee hoor, dat allerminst. Want hoewel er enig risico kleefde aan die strategische call, had men heel goed door dat Verstappen Hamilton met zachtere, nieuwere banden makkelijk nog eens kon passeren. Dat vertrouwen had het team in hem, want dat vertrouwen dwong Verstappen af. Zo kon Red Bull tevens verdedigen ten opzichte van Vettel, die een compleet andere strategie volgde en reeds zachte banden onder zijn Ferrari-bolide had liggen. Wederom maakten de aanvallende kunsten van Verstappen het karwei af, het karwei waar Verstappen, Red Bull en Honda sinds het begin van het seizoen tezamen de schouders onder hadden gezet. Had er iemand een antwoord? Nee, niet echt. En daarom kunnen we alleen maar hopen dat de woorden van Honda-kopstuk Toyoharu Tanabe waarheid worden: "De toekomst ziet er zeer rooskleurig uit." Coureur Tim Coronel, F1-journalist Ruud Dimmers en radio-dj Jeroen van Inkel staan in de nieuwste F1-podcast van RacingNews365 uitgebreid stil bij de opmerkelijke Grand Prix van Brazilië.