Vijf memorabele regenraces tijdens de Grand Prix van Japan

1976, Fuji Wanneer de Formule 1 voor de allereerste maal naar Japan afreist, lijkt het spektakel uit te monden in een groot drama. Een onwaarschijnlijk grote regenbui maakt het zodanig gevaarlijk deel te nemen aan de Grand Prix dat Niki Lauda, eerder dat jaar bijna dodelijk verongelukt op de Nürburgring, na een ronde besluit zijn auto te parkeren. Larry Perkins, Carlos Pace en Emerson Fittipaldi volgen zijn voorbeeld. Door de beslissing van Lauda is zijn titelrivaal James Hunt in staat met het kampioenschap aan de haal te gaan. Na een verbluffende inhaalrace wordt hij derde, achter Patrick Depailler en winnaar Mario Andretti, en kroont hij zich tot wereldkampioen. 1988, Suzuka In zijn eerste jaar bij McLaren kan Ayrton Senna direct voor de titel gaan. De Braziliaan geeft zichzelf een goede uitgangspositie door de poleposition zoals zo vaak voor de neus van teamgenoot Alain Prost weg te kapen, maar bij de start van de race maakt Senna een grove fout: hij laat zijn motor afslaan. Senna krijgt de Honda weer aan de praat en gaat in zijn dominante MP4/4 op jacht. In ronde veertien beginnen de eerste druppels te vallen en voelt Senna zich helemaal als een vis in het water. Mede dankzij een haperende versnellingsbak van Prost kan de Braziliaanse legende de leiding grijpen, om vervolgens met ruim dertien seconden te winnen en daarmee de titel te pakken. 1995, Suzuka Dat het Formule 1-seizoen niet saai hoeft te zijn wanneer de wereldkampioen al is gekroond, dat bewees Ferrari-coureur Jean Alesi in 1995 op Suzuka. De Fransman start op een natte baan naast de dan net tweevoudig kampioen Michael Schumacher, maar besluit na een handvol ronden om naar binnen te komen voor droogweerbanden. Alesi valt ver terug, tot bijna achteraan het veld, maar werkt zich snel weer op door per ronde bijna vijf seconden sneller te zijn dan de rest. Onderweg naar de kop spint hij tijdens een inhaalmanoeuvre – een fout die uiteindelijk zijn doodsteek zal betekenen – maar zelfs na deze misser en een tien seconden stop-and-go penalty voor een zogenaamde valse start, weet Alesi als een bezetene terug naar de tweede positie te rijden. Wanneer hij Schumacher in ronde vijfentwintig eindelijk weer in zijn vizier heeft, begeeft zijn aandrijfas het en moet hij opgeven. Schumacher wint, zeker wanneer er sporadisch regen begint te vallen, relatief eenvoudig. Het is zijn laatste zege voor Benetton.

2000, Suzuka Met nog twee wedstrijden te gaan ziet het er rooskleurig uit voor Schumacher. De Ferrari-coureur arriveert in Suzuka met acht punten voorsprong op titelrivaal Mika Hakkinen, terwijl er nog maximaal twintig punten zijn te vergeven. Een zege is voldoende voor Schumacher om zijn droom te verwezenlijken en voor de eerste keer wereldkampioen te worden met Ferrari. Hij kwalificeert zich nipt (0,009 seconde) voor de Fin en op zondag is er kans op regen: voordeel, Schumacher. Eenmaal begonnen aan de race is het Hakkinen die nog voor de eerste bocht zijn rivaal weet te verschalken. Hakkinen blijft Schumacher ruim dertig ronden lang voor, maar verliest het voordeel wanneer hij voor de tweede maal naar binnen gaat voor nieuw rubber. Het regent op dat moment en Schumacher weet op oudere regenbanden heel rap door te rijden. Wanneer hij zijn tweede stop maakt, komt hij voor Hakkinen naar buiten en dat voordeel geeft hij niet meer uit handen. Daarmee brengt hij de wereldtitel voor het eerst in eenentwintig jaar naar Maranello. 2007, Fuji Na een afwezigheid van dertig jaar keert het circuit van Fuji in 2007 terug op de Formule 1-kalender. Zij die niet blij zijn dat de Japanse Grand Prix niet langer op Suzuka wordt verreden, worden de mond gesnoerd wanneer de startlichten uitgaan. Mede dankzij de regen mondt de wedstrijd zich uit in een fenomenaal schouwspel. Hoewel de race pas na negentien ronden achter de safety car van start gaat, zitten de resterende ronden boordevol gevechten, botsingen en glijpartijen. Uiteindelijk wint Hamilton, die ook van kop was gestart. Mark Webber gooit hoge ogen met een vierde plek voor Red Bull, ondanks eerder in de race zijn helm vol te hebben gehoest met bedorven vis.