Hoe gaat het eigenlijk met Niki Lauda, dacht uw schrijver van dienst afgelopen week nog. Hij zou immers voor het nieuwe seizoen weer terugkeren op de Formule 1-paddock, zo was door Mercedes gecommuniceerd. Een griepje deed zijn plannen in de soep lopen, maar Lauda kennende kon het niet lang meer duren. Zou hij toevallig naar Monaco afreizen? In de afgelopen dagen bleek het wederom achteruit te gaan met de gezondheid van de Formule 1-legende. Lauda had volgens de berichtgeving vanuit Oostenrijk te kampen met nierproblemen, een dialyse (het schoonfilteren van het bloed) was zelfs benodigd. In de nacht van maandag op dinsdag volgde het onvermijdelijke bericht, eentje waarvoor veel Formule 1-volgers al sinds de zomer van 2018 bang waren: Niki Lauda is niet meer.
Het verhaal van Lauda is zo’n ongekend grote, dat het haast als onrecht voelt om zijn leven in een kort achtergrondverhaal te belichten. Dat de hele autosportwereld in schok is, ondanks dat Lauda al een tijdje kwakkelde met zijn gezondheid, zegt voldoende over de magnitude van zijn naam. Sinds zijn entree in 1971, tijdens de Grand Prix van Oostenrijk, was Lauda eigenlijk niet meer weg te denken uit de paddock. Eerst als paydriver, vervolgens als titelaspirant, als Ferrari-ster en kampioen, als de man die de dood versloeg, als tweevoudig wereldkampioen, als verbitterde Brabham-coureur – twee jaartjes niet omdat ‘we alleen maar rondjes rijden’, daarna als comeback-kid, vervolgens als drievoudig wereldkampioen en sindsdien als teambaas (Ferrari, Jaguar) en later adviseur. Lauda had zijn leven gewijd aan de Formule 1. Eén ding wat buiten kijf stond, is dat Lauda altijd goed was voor stevige uitspraken. De Oostenrijker schuwde de media niet – sterker nog, evenals waar landgenoot Dr. Helmut Marko tegenwoordig om bekend staat, liet Lauda zijn mening graag doorschemeren. Het maakte hem bij sommigen geliefd, bij anderen juist gehaat. Hoe dan ook, Lauda maakte van zijn hart geen moordkuil.
Dat Lauda tot en met 2019 onder ons heeft mogen zijn is eigenlijk een medisch wonder. De drievoudig wereldkampioen balanceerde meermaals in zijn leven op het randje van de dood. Natuurlijk was er die horrorcrash op de Nordschleife in 1976, eentje waardoor hij bijna levend verbrandde en de rest van zijn leven met een half rechteroor en een petje rondliep, vanwege de forse brandwonden. Daarnaast had Lauda in 1997 én in 2005 een niertransplantatie ondergaan, waarop er in 2018 een longtransplantatie benodigd bleek. De onverwoestbare Lauda was anno 2019 aan het dominante Formule 1-team van Mercedes verbonden. De Oostenrijker werkte nauw samen met teambaas Toto Wolff en vierde de grote successen vanaf 2012 mee – één van zijn eerste zetten was overigens het overtuigen van Lewis Hamilton om een contract te ondertekenen. Lauda was zo ontzettend veel meer dan dit achtergrondverhaal – er is een hele, hele grote heengegaan. Rust in vrede, Niki.
Meest gelezen
