De strijd om de overwinning in de 1000e race die meetelt voor het wereldkampioenschap Formule 1 zal wederom primair gevoerd worden door Ferrari en Mercedes. Toch is er reden genoeg om Red Bull niet zomaar uit te vlakken wat betreft de kop van het veld. Vorig jaar wist Daniel Ricciardo de race immers nog te winnen - met enig opportunisme, maar toch. De karakteristieke combinatie van lange rechte stukken, snelle én langzame bochten betekent dat een goed totaalpakket vereist is om sterk voor de dag te komen. Ferrari en Mercedes sneller over één ronde In absolute snelste rondetijden wist Max Verstappen niet zozeer te verrassen in de vrije trainingen, maar dat lag al in de lijn der verwachting. Zowel het chassis van de RB15 als de Honda-krachtbron komen simpelweg nog wat tekort op de betere totaalpakketten waarover Sebastian Vettel, Charles Leclerc, Lewis Hamilton en Valtteri Bottas beschikken. Vettel was met 1.33,911 de snelste in de ochtendsessie, Bottas kwam in de middag op het Shanghai International Circuit tot een nog sneller beste rondje van 1.33,330. In de ochtend moest Verstappen nog ruim vier tienden toegeven op P1; in de tweede vrije training was het verschil met de man vooraan nog maar iets meer dan twee tienden. Het grootste voordeel boekte de Finse Mercedes-coureur overigens in de tweede, erg bochtige sector. Vettel was in de tweede oefensessie maar amper drie hondersten minder snel door vooral aan het begin van lange rechte stukken tijdwinst te boeken - een karakteristieke eigenschap op het gebied van vermogensafgifte waarmee Ferrari in navolging van 2018 ook dit jaar vaak voordeel weet te boeken.
Voordeel voor Verstappen Kijken we naar de rondetijden die Verstappen, Vettel en Lewis Hamilton noteerden tijdens hun racesimulaties in de tweede vrije training, dan weet de Nederlander daar juist wél te verrassen. Op medium-banden noteerde hij een reeks van acht constante rondetijden die nooit meer dan 0,3 seconde afweken van 1.38,9. De vergelijking met Vettel is lastig om volledig te maken door zijn keuze voor de harde band (die volgens Pirelli 0,7 seconde per rondje minder snel is dan de mediums), maar duidelijk was wel dat de Duitser een stuk minder consistent rondreed. In een stint van elf ronden zakte hij geleidelijk van een 1.38,7 naar een 1.41,7 - een verval van drie seconden. Hamilton reed wél net als Verstappen op medium-banden, maar was daarin zowel minder snel als minder consistent dan de Nederlander. Zijn aanvankelijke long run -rondetijd van 1.38,6 zakte in tien ronden al vrij snel in tot tijden rond de 1.40. De Brit was dan ook ontevreden met het rijgedrag van zijn W10, in tegenstelling tot Mercedes-teamgenoot Bottas.
Belang van banden managen Zoals menig moderne Formule 1-race is de juiste omgang met de banden van essentieel belang om een serieuze gooi naar de overwinning te kunnen doen. Op het Shanghai International Circuit geldt dat te meer: vooral het rubber op de voorwielen heeft het zwaar te verduren in de lange doordraaiers, zoals de extreem knijpende eerste bocht naar rechts van het circuit. Zeker ook in de kwalificatie is het dus extra van belang om de bandentemperatuur in het juiste operating window te krijgen voor optimale grip. Daar had Hamilton niet alleen moeite mee in de race van vorig jaar, maar ook in de vrije trainingen voor de editie van dit jaar. Ricciardo profiteerde daar in 2018 van - evenals onder meer een goed getimede pitstop tijdens een plotselinge safety car - en pakte de overwinning, die toen aan Verstappens neus voorbij ging door een onhandige fout. Dit jaar zal de strijd vooraan voornamelijk tussen de rijders van Ferrari en Mercedes gaan, al zit de Nederlander er na de oefensessie met zijn Red Bull-bolide dicht genoeg op een serieuze bedreiging te vormen voor één van de podiumplekken. Met medewerking van Ruud Dimmers.
Meest gelezen
