De problemen van de worstelende Hamilton bij Ferrari verklaard

Lewis Hamilton heeft moeite gehad om zich aan te passen aan Ferrari tijdens de eerste helft van het seizoen. Dat heeft hem ertoe aangezet om uitgebreide documenten voor te leggen aan de engineers. De aantekeningen in deze documenten hebben betrekking op vele gebieden, waaronder de werkmethoden, de communicatie tussen afdelingen en de uitvoering tijdens raceweekenden, waarvan hij vindt dat ze moeten worden gewijzigd.

De documenten hebben ook betrekking op technische factoren die nauw samenhangen met de auto en de voorbereiding ervan. Hamilton heeft deze sinds het begin van het seizoen geprobeerd te wijzigen, zodat ze beter aansluiten bij zijn behoeften.

De eerste verandering betrof zijn rijpositie, en meer specifiek de pedalen, waardoor hij zijn manier van remmen moest aanpassen. Dit was een geslaagde aanpassing op het gebied van hardware, maar het bleef echter een complexe uitdaging waar Ferrari rekening mee moest houden. 

Er ontstonden complicaties door het remmen op de motor, iets waar Hamilton bij Mercedes nooit gebruik van hoefde te maken. Hoewel dit kan worden aangepast via kalibratie is het een specifiek kenmerk van de motor en daarom waarschijnlijk onderschat in de aanpassing van Hamilton.

Artikel gaat verder onder de afbeelding.

Beperkingen

Daarbuiten was de precisie van de voorkant bij het nemen van bochten een van de belangrijkste aandachtspunten voor Ferrari in de ontwerpfase van de SF-25. De geometrie van de voorkant heeft de doelstellingen qua precisie bij het ingaan van bochten effectief bereikt, maar tegelijkertijd heeft dit er geleidelijk toe geleid dat de SF-25 onderstuurde op de meer technische gedeeltes van het circuit. Deze eigenschap werd vaak gecompenseerd, vooral bij de auto van Hamilton, door een grotere belasting op de voorkant.

Maar dit zorgde op zijn beurt weer voor een andere beperking, namelijk een grotere stuurgevoeligheid. Hamilton leek dit probleem te willen tackelen door verschillende afstellingen in de simulator te testen, maar werd beperkt in zijn keuze van de basisconfiguraties in de aanloop naar raceweekenden. Dit zorgde voor nog een obstakel, omdat Hamilton zich niet volledig kon verdiepen in de veranderingen in het gedrag van de auto, wanneer de afstelling werd aangepast.

Hamilton heeft geleidelijk gekozen voor configuraties die in theorie niet optimaal zouden zijn met het oog op de aerodynamische en dynamische balans van de SF-25. Dit lijkt, in ieder geval gedeeltelijk, de reden achter wat we een keuze voor een 'set-up van lappendekens' zouden kunnen noemen.

Het is inmiddels bevestigd dat de zevenvoudig kampioen op zoek was naar stabiliteit aan de achterkant die gelijk was aan die aan de voorkant. Dit is een wezenlijk verschil met de consistente afstellingskeuzes van Charles Leclerc. Dit is uiteindelijk een factor die het delen van de gegevens tussen de pitboxen vrijwel nutteloos kan maken, omdat er geen eenduidige interpretatie is van de keuzes van de twee coureurs.

Als dit het voor Hamilton moeilijk maakt om te profiteren van de ontwikkelingen in de SF-25, waar Leclerc positief over is, roept dit vragen op over de manier waarop Ferrari de auto van volgend jaar gaat bouwen.

Zie hieronder de belangrijkste gebieden waar Hamilton moeite mee heeft gehad bij Ferrari!