Alfa Romeo Racing

Racen voor en na de tweede wereldoorlog

Alfa Romeo was voor de tweede wereldoorlog een begrip in de racerij. Het team wist regelmatig races te winnen, maar trok zich in 1934 terug toen Mercedes en Auto Union arriveerde in de sport. Alfa bleef wel privateers steunen zoals Enzo Ferrari en zijn Scuderia Ferrari-team.

Na de oorlog domineerde Alfa Romeo het nieuwe Formule 1 wereldkampioenschap van 1946 tot 1949. Ze wonnen, met uitzondering van drie races, elke race waaraan ze deelnamen.

Winnaars van het eerste wereldkampioenschap

Giuseppe Farina won het eerste wereldkampioenschap voor coureurs in de Alfa Romeo 158. Hij won dat jaar drie van de zeven races. Teamgenoot Juan Manuel Fangio finishte als tweede, maar pakte het jaar erop de titel.

Ondanks het succes trok Alfa Romeo zich in 1952 terug uit de Formule 1. De autofrabrikant was een staatsbedrijf, maar de Italiaanse regering weigerde om het dure ontwerp voor de nieuwe auto te financieren. Daarop besloot Alfa om de stekker eruit te trekken.

Terugkeer naar de Formule 1

Autodelta kreeg toestemming van Alfa Romeo om in 1977 te beginnen met de ontwikkeling van een F1-auto in hun naam. De Alfa Romeo 177 maakte zijn debuut tijdens de Grand Prix van België, maar Bruno Giacomelli viel na 21 ronden uit.

Het team was van 1979 tot 1985 actief in de sport, maar slaagde er niet in grote successen te boeken. De Italianen behaalden twee polepositions, twee tweede plaatsen, drie derde plaatsen en een snelste raceronde. Het grootste deel van de Grand Prix van de Verenigde Staten reed Giacomelli aan de leiding, maar de Italiaan moest de auto parkeren door een elektrisch probleem.

In 1980 beleefde het team een tragedie toen coureur Patrick Depailler om het leven kwam tijdens een test op de Hockenheimring voor de Grand Prix van Duitsland. Het beste seizoen van Alfa Romeo kwam in 1983 toen het team zesde werd in het constructeurskampioenschap. Het team stapte over naar V8-turbomotoren en die hielpen Andrea de Cesaris twee tweede plaatsen te behalen.

Andere teams schakelden echter over op krachtigere en zuinigere motoren. Daarnaast stelde de FIA een brandstoflimiet in en liet het tanken tijdens pitstops toe. Alfa Romeo bleef zijn V8-turbomotor gebruiken, maar ging hierdoor achteruit. De prestaties van het team lieten te wensen over, zelfs toen het team probeerde om brandstof te besparen in de race.

De derde plaats van Riccardo Patrese in de Italiaanse Grand Prix van 1984 was Alfa Romeo's laatste podiumplaats. Patrese en teamgenoot Eddie Cheever finishte dat seizoen en het seizoen erop vaak niet omdat ze niet genoeg brandstof in de auto hadden.

De Alfa Romeo 185T, de auto van het team voor 1985, kon zo slecht mee met de concurrentie dat het team halverwege het seizoen weer overschakelde naar de auto van het jaar ervoor. Na de laatste race van het 1985 seizoen in Australië trok Alfa Romeo zich terug uit de Formule 1 als constructeur.

Sauber wordt Alfa Romeo

Alfa Romeo zou pas in 2019 terugkeren op de F1-grid. Sauber kondigde toen aan dat het team zou worden omgedoopt tot Alfa Romeo Racing. In tegenstelling tot Sauber's deal met BMW bleven het eigendom, de racelicentie en de managementstructuur ongewijzigd.

Kimi Raikkonen en Antonio Giovinazzi werden gekozen als coureurs en hadden de taak om de C38 naar succes te leiden. De Italiaan reed dat jaar vier ronden aan de leiding in de Grand Prix van Singapore door op een slim moment een pitstop te maken. Hij finishte uiteindelijk als tiende.

Haar beste resultaat boekte het team in de Grand Prix van Brazilië van dat jaar. Raikkonen en Giovinazzi eindigde als vierde en vijfde en hielpen Alfa Romeo daarmee de achtste plaats in het constructeurskampioenschap te veroveren met 57 punten.

Het team besloot om in 2020 beide coureurs te houden, maar zette met de prestaties een flink stap terug. Alfa Romeo eindigde opnieuw op de achtste plaats in het kampioenschap, maar dit maal met slechts acht punten. Ondanks het gebrek aan succes werden zowel Raikkonen als Giovinazzi opnieuw gevraagd om in 2021 voor het team te rijden.

Bottas en Zhou in 2022

Het team besloot om in 2022 een nieuwe weg in te slaan. Kimi Raikkonen kondigde aan met pensioen te gaan en zou het jaar erop worden vervangen door landsgenoot Valtteri Bottas die overkwam van Mercedes. Giovinazzi wilde graag blijven, maar moest uiteindelijk plaatsmaken voor Guanyu Zhou. Zhou is hiermee de eerste Chinese Formule 1-coureur. In zijn debuutrace scoorde de Chinees al direct zijn eerste Formule 1-punten.

De Zwitserse renstal is tevreden met Zhou en teamgenoot Bottas en ook daarom zullen we dit duo in 2023 rijden voor Alfa Romeo.

Alfa Romeo als motorleverancier

In de jaren zestig gebruikten teams als LDS, Cooper en De Tomaso allemaal een Alfa Romeo viercilindermotor. Peter de Klerk ontwierp een op maat gemaakte éénzitter voor het Zuid-Afrikaanse F1-kampioenschap. De auto, die de naam Alfa Romeo "Special" meekreeg, nam deel aan de races van Zuid-Afrika in 1963 en 1965. Daarnaast reed de auto in vijf Grands Prix buiten het kampioenschap. Het beste resultaat werd behaald tijdens de Rand Grand Prix in 1963 waar de Klerk derde werd.

Alfa Romeo keerde in 1970 en 1971 even terug in de Formule 1 als motorleverancier. Een derde McLaren auto reed toen met een Alfa V8-motor, maar het lukte de auto niet om zich te kwalificeren. Het jaar daarop had Alfa Romeo een soortgelijke deal met een ander team, maar ook die auto wist zich niet te kwalificeren.

Bernie Ecclestone zorgde ervoor dat het Brabham F1 team in 1976 Alfa Romeo motoren ging gebruiken. Het team van Ligier maakte in 1987 gebruik van motoren van de Italiaanse fabrikant. Toen Fiat de controle over Alfa Romeo overnam werd de deal met Ligier geannuleerd. Het team maakte in plaats daarvan gebruik van Megatron-motoren.

Het kleine Italiaanse team Osella gebruikte Alfa-motoren van 1983 tot 1988. Maar na de slechte resultaten van het team verbood Alfa het verdere gebruik van zijn naam bij de motor.