Hoe Max Verstappens droomweekend een Turkse nachtmerrie werd

Het komt in 2020 niet vaak voor dat Max Verstappen wereldwijd gezien wordt als de grote favoriet voor een F1 Grand Prix. In Turkije had hij goud in handen, maar de race liep uit op een fiasco. Een poepstart, een cruciale spin en fouten van het team – alles tezamen zorgde het voor een zesde plaats. Een klassering waar niemand binnen Red Bull vrede mee had. Teleurstelling en frustratie overheersten na een grote gemiste kans. Waar ging het mis voor Verstappen? RacingNews365 analyseert dit aan de hand van informatie uit eerste hand.

Wederom een poepstart

Met de Red Bulls op de tweede en vierde startplaats en Lewis Hamilton slechts op de zesde stek, was de start de uitgelezen mogelijkheid om een voorsprong te nemen op de Mercedes-coureur. Nog voor de eerste bocht was Hamilton de beide Red Bulls echter al voorbij. Wederom kwamen de Red Bull-Honda’s nauwelijks van hun plaats. Verstappen vreesde er van tevoren al voor, maar ook nu stond hij te malen toen de lichten uitgingen. Het euvel met de Honda-software, dat Verstappen ook in 2019 achtervolgde, is nog niet opgelost. Maar de RB16 zelf kampt ook met een gebrek aan tractie – zeker onder koude omstandigheden waarin de banden lastig op temperatuur komen.

Team in de fout

Op de full wets kende Verstappen een redelijk tempo, maar werd hij opgehouden door Sergio Perez. Direct bleek dat de afstelling van de voorvleugel niet klopt. Volgens de Nederlander zat er een verschil van zeven graden tussen de linker- en rechterhelft van zijn vleugel. De onbalans kon Verstappen middels aanpassingen aan het stuur, onder meer door het differentieel en de roll-bar te wijzigen, verhelpen. Dit resulteerde echter in gripverlies, en hierdoor ook tractieverlies, aan de achterkant van de auto.

Verstappen spint

Verstappen maakte een kostbare fout op de intermediates toen hij te dicht achter Perez reed in een snelle rechterbocht. Hierdoor verloor hij downforce, kwam hij buiten de baan terecht en spinde door het stilstaande water op de glibberige uitloopstrook. Met een save wist hij zijn Red Bull nog uit de muur te houden, maar niet alleen gingen vijftien kostbare seconden verloren, ook de banden waren aan gruzelementen. Verstappen had vier vlakke kanten (flat spots, red.) op zijn banden en dook direct de pits in voor een extra stop. Het wierp hem ver terug.

Hoge bandenslijtage

Bij de pitstop maakte het team een aanpassing aan de voorvleugel om de eerdere fout te herstellen, maar dit bleek de verkeerde. Hierdoor werd het probleem nog groter. Door de problemen sleten de banden van Verstappen veel sneller dan verwacht, waardoor hij in de slotfase nog een pitstop moest maken. Een podiumplaats was daarmee uit beeld verdwenen en ook het laatste setje intermediates sleet veel te snel. De Turkse Grand Prix werd een enorme zeperd voor Red Bull, met Verstappen en Albon die als zesde en zevende de meet passeerden. Beide coureurs gingen minimaal een keer in de rondte, maar ook het team was allerminst foutloos. Zo kreeg het de intermediates nimmer werkend en werden diverse fouten gemaakt in zowel kwalificatie als de race. In een jaar waarin kansen op de overwinning bijzonder schaars zijn, liet het voltallige team van Red Bull het liggen in Istanbul. De 300ste Grand Prix van Red Bull had het team zich vast anders voorgesteld, feestelijk werd het zeker niet. En Verstappen? Die baalde nog het hardst van alles en iedereen.