McLaren baart opzien met nieuwe, oude achtervleugel voor Zandvoort

Het ging om de achtervleugel voor hoge downforce, die eerder dit seizoen enkel tijdens de tests in Bahrein was ingezet. Deze geschiedenis betekende dat het onderdeel technisch gezien niet nieuw was, waardoor het team de verplichting om het in het officiële FIA-document op te nemen kon omzeilen. Relevanter zijn echter de reden en de methode achter deze beslissing.

Deze specifieke vleugelvariant was in theorie al veel eerder in het seizoen bedoeld voor circuits die een hoge aerodynamische belasting vereisen, zoals Monaco. De noodzaak om hem te gebruiken deed zich echter nooit voor, voornamelijk vanwege het prestatieniveau dat de MCL39 al vanaf de start van het seizoen liet zien ten opzichte van de concurrentie.

Tijdens de simulaties ter voorbereiding op het raceweekend voerden de technici van McLaren virtuele vergelijkingen uit met de achtervleugels die eerder op circuits met hoge downforce waren gebruikt. In een directe vergelijking bleek de uiteindelijk gekozen vleugel niet eens de beste algehele prestaties te leveren op Zandvoort. Een andere variant was sneller, maar de gekozen specificatie genereerde de meeste downforce.

De keuze was dus niet gebaseerd op het garanderen van optimale prestaties, maar op het feit dat de vleugel met de hoogste downforce de beste garanties bood op een circuit dat bekendstaat om zijn onstabiele weersomstandigheden. Meer neerwaartse druk zou de voorkeur hebben in geval van regen en dus verminderde grip.

De vergelijkingen in de simulator in Woking toonden aan dat, hoewel deze vleugelkeuze niet ideaal was voor de pure rondetijd, het prestatieverlies uiteindelijk marginaal was. Dit gold des te meer wanneer rekening werd gehouden met de potentiële snelheid van de tegenstanders. In de praktijk oordeelden de engineers onder leiding van Rob Marshall dat de voorsprong van de MCL39 op circuits met kenmerken zoals Zandvoort groot genoeg was om dit verlies op te vangen.

Simulaties voor de kwalificatie wezen op een voordeel van ongeveer een halve seconde. De realiteit bevestigde deze data, waardoor de strijd om poleposition een interne aangelegenheid werd tussen Piastri en Norris. En in het geval van regen tijdens de race, vreest het team geen verrassingen.