Terwijl Red Bull en Mercedes vorig jaar nog vol aan het strijden waren om de Formule 1-titel, waren McLaren en Ferrari al met man en macht bezig met de ontwikkeling van de 2022-bolide. Kunnen zij dit jaar het gat naar de twee absolute topteams dichten en aansluiting vinden, of misschien zelfs verrassen en de toppers verslaan? Ze hebben in ieder geval niet stilgezeten, zo blijkt wel uit het ontwerp van hun bolides waarmee ze aan de start van de testdagen in Barcelona stonden. Technisch analist Paolo Filisetti nam de Ferrari F1-75 en de McLaren MCL36 onder de loep en bespreekt twee dingen die hem opvielen aan de wagens.
Ferrari F1-75
Op het eerste oog lijkt de F1-75 een goed ontworpen bolide, zeker vanwege het golvende ontwerp van de bovenkant van de sidepods, waarop 'kieuwen' te zien zijn die doorlopen tot aan de engine cover. De aerodynamische concepten achter de Ferrari-bolide lijken half op die van Red Bull en half op die van Mercedes, maar daarnaast lijken vele details van de F1-75 veel minder opvallend dan die van de twee concurrenten. De sidepods lijken veel groter dan die van Mercedes en Red Bull en qua wielophanging en packaging (de manier waarop de motor zit verpakt) tonen vele details toch aan dat er elk onderdeel op subtiele wijze in detail aerodynamisch is bestudeerd.
Een bijzondere dubbele splitter
Een interessant kenmerk van de Italiaanse F1-wagen is de double splitter onder de bolide, die te vergelijken is met de dubbele splitter van Aston Martin (uitleg: een splitter scheidt ('split') de luchtstroom onder de auto en leidt een deel richting de bovenkant en een deel richting de onderkant van de vloer). Het is een kenmerk dat ons veel vertelt over het management van de luchtstromen onder de wagen door. Onze bronnen vertellen ons dat de Ferrari-bolide een van de meest efficiënte wagens is als het aankomt op het produceren van downforce. Dit legt deels uit waarom het erop leek dat de F1-75 een van de wagens was die hard werd geraakt door het porpoising-probleem. Dat probleem zorgt voor veel meer verlies van downforce aan de rand van de vloer dan bij de andere bolides. Het onderschrijft maar weer hoe groot de verschillen zijn tussen de hoeveelheid downforce die gegenereerd wordt door de vloer en door het bovenste bodywork (de vleugels etc, red.).
McLaren's simpele maar effectieve oplossing voor warme lucht
Als we de McLaren MCL36 van dichtbij bekijken, zonder bodywork, spotten we een soort standaard lay-out van de radiatoren en de koeling. De hoge en aan de achterkant nauwe sidepods, zijn mogelijk gemaakt doordat de engineers van de Britse renstal het is gelukt om de luchtstromen aan de binnenkant van de sidepods van elkaar te scheiden. In de twee onderstaande foto's wordt het duidelijk dat er boven de uitlaat een soort U-vormig beschermpaneel zit tegen de warmte (te zien op de tweede foto bij de blauwe pijl), die de ruimte om de motor beschermt. Op deze manier wordt de warme lucht die uit de radiatoren komt naar achteren gestuurd, maar tegelijkertijd gescheiden van de hitte die door de motor en vooral de uitlaat wordt gegenereerd. Het is een simpele oplossing, die ons vertelt waarom de sidepods aan de achterkant zo hoog maar tegelijkertijd ook nauw blijven. Het is een precieze lay-out die tegelijkertijd ook de ingebruikname van het push rod systeem bij de achterwielophanging rechtvaardigt. Alle elementen van de wielophanging die we niet zien, die aan de binnenkant zitten, zitten boven de behuizing van de versnellingsbak, zodat de belangrijke Venturi-kanalen daaronder meer ruimte krijgen.
Meest gelezen
