Niemand had aan het begin van het seizoen een stuiver gegeven voor de podiumkansen van Rinus van Kalmthout in 2025. Ja, hij stelde een zitje veilig na zijn gedwongen vertrek bij Ed Carptenter, maar iedereen wist dat Dale Coyne Racing geen hoogvlieger was.
Maar toch weet hij met de regelmaat van de klok top tien-klasseringen naar huis te rijden en dat dus in een auto die daar normaal gesproken niet toe in staat moet worden geacht. Maar Van Kalmthout voelt zich goed bij het team, het team voelt zich goed bij VeeKay als kartrekker en dat 'klikt' gewoon. Puike strategieën maken de klus af.
En zo kon het zijn dat VeeKay in Toronto na een reeds indrukwekkende kwalificatie het tempo in de race goed kon volgen. Een ietwat gunstige safety car, want soms hoort geluk er ook een beetje bij, maakte dat hij kortstondig aan de leiding ging, met Pato O'ward in zijn kielzog. VeeKay moest een ronde eerder naar binnen, waarna O'ward een ronde later ging. In IndyCar heb je geen bandenwarmers en dus bestaat het bandenvoordeel direct na een pitstop niet.
Maar zo reden O'ward en VeeKay tezamen richting de finish, waarbij het gat opliep tot drie seconden. Even leek VeeKay het gat weer dicht te kunnen rijden, maar een late caution maakte dat ze onder geel over de streep gingen. De vreugde was er bij VeeKay niet minder om. Hij reed een foutloze race en de beloning is er naar.
Na afloop looft VeeKay vooral zijn team: "Deze gasten weten echt wat ze doen als het aankomt op de strategie." Kampioenschapsleider Alex Palou kwam na een ongunstige safety car als twaalfde over de streep, maar met zijn enorme aantal overwinningen behoudt hij eenvoudig de leiding in het kampioenschap.
Meest gelezen
In dit artikel
Praat mee!