Carlos Sainz begon zijn F1-loopbaan bij Toro Rosso als teamgenoot van Max Verstappen in 2015. Het duo was in de eerste races aan elkaar gewaagd, maar Sainz had beduidend meer ervaring dan Verstappen. De Nederlander liet zeker in de tweede seizoenshelft tijdens de races zien de betere racer te zijn en stoomde na enkele races in 2016 door naar Red Bull Racing. Voor Sainz brak een moeilijke periode aan. Met Verstappen en Daniel Ricciardo lagen er geen kansen bij Red Bull en bij het kleine Toro Rosso kon hij zichzelf niet verder ontwikkelen. Na het nodige vuurwerk tijdens de GP van Oostenrijk – Sainz sr. en jr. zouden het verhaal de wereld in geholpen hebben dat Verstappen bij Ferrari had getekend, was de situatie ook onhoudbaar. Sainz kreeg een vrijbrief om in 2017 en 2018 voor Renault te racen. De ontwikkeling van de Spanjaard verliep echter niet helemaal zoals gehoopt en de klap was hard toen Daniel Ricciardo aangetrokken werd als kopman. Sainz kon zijn spullen pakken en Red Bull wilde hem niet op de positie naast Verstappen. McLaren bood de helpende hand en Red Bull verloste Sainz van zijn contract. Eenmaal bevrijd liet de snelle Spanjaard zien waartoe hij in staat is, met een prima seizoen in de McLaren.
De coureur Sainz
Een van de sterke punten van Sainz vormen zijn kwalificaties. De snelheid over een ronde is zeker aanwezig en bij de races wist hij in het middenveld vaak slim uit het gedrang te blijven. In de races rijdt hij soms redelijk anoniem rond, maar komt hij keer op keer bovendrijven als de omstandigheden lastig zijn. Sainz weet het hoofd koel te houden, maakt nauwelijks fouten en haalt zo prima resultaten.
Het talent van Sainz
De lat ligt anno 2020 hoog in de Formule 1 met talloze kampioenen uit de juniorseries. Sainz liet al van kinds af aan zien dat hij over het juiste DNA beschikt om succesvol te worden in de Formule 1. Wel wordt hij over het algemeen als minder gezien dan coureurs als Lewis Hamilton, Max Verstappen of Charles Leclerc. Verstappen troefde hem af bij Toro Rosso en groeide direct uit tot wereldster, daar waar Sainz eigenlijk pas bij McLaren in zijn vijfde seizoen zijn stempel kon drukken. Bij Renault legde hij het in 2018 af tegen Hulkenberg.
Waarom Ferrari voor Sainz koos en niet voor Ricciardo
Ferrari had eigenlijk twee opties: Ricciardo of Sainz. De Australiër droomt nog openlijk van wereldtitels, is een bijzondere verschijning en loopt over van enthousiasme. Sainz is wat rustiger, heeft nog geen races gewonnen en zal zich sneller schikken in een rol als tweede rijder. Ferrari weet dat het met Ricciardo geen tweede rijder in huis zou hebben gehaald. De voorbije jaren had het die wel in de vorm van Kimi Raikkonen die nauwelijks een sta-in-de-weg was voor Sebastian Vettel. De focus lag op één man en interne problemen waren er nauwelijks. Dit veranderde vorig jaar toen Charles Leclerc direct het vuur aan de schenen legde van Vettel. Een herhaling van alle commotie, teamorders en onrust wil de Scuderia voorkomen. Met Sainz maakt het een veilige keuze: hij is snel, kan nog doorgroeien, zal iedere podiumplaats of zege koesteren en heeft ervaring. Daarnaast lijkt nu al duidelijk te zijn gemaakt, ook richting Sainz, dat Leclerc de kopman is van Ferrari. Een zet waarmee commotie en te veel rivaliteit wordt voorkomen
Meest gelezen
