Fernando Alonso is een coureur die nimmer zal worden vergeten. De Spanjaard, die recent zijn F1-helm aan de wilgen hing, heeft een sterke erelijst waarop twee F1-wereldtitels en 32 Grand Prix-overwinningen prijken. De 37-jarige had in de karting echter zijn handen vol aan een Italiaan. Zijn naam? Giorgio Pantano. Vandaag (maandag) viert Giorgio Pantano zijn veertigste verjaardag. Bij legenden uit de Formule 1-wereld worden dat soort levensjubilea geregeld aangegrepen om terug te blikken op de carrière van de coureur in kwestie. Pantano, een Italiaan, is echter geen Formule 1-legende en zodoende valt zijn 40ste verjaardag niet echt op bij Formule 1-liefhebbers.
Giorgio Pantano viert vandaag (maandag) zijn veertigste verjaardag En dat had anders kunnen zijn. Heel anders. Als Giorgio Pantano, een in Padua geborene, iets meer geluk had gehad, had de Formule 1-wereld en masse stilgestaan bij diens verjaring. Pantano was medio jaren ’90 de absolute hoop van autosportminnend Italië. In zijn tienerjaren wordt de Noord-Italiaan wereldberoemd in de karting, door Italiaanse, Europese en wereldtitels op zijn naam te schrijven. Bovengenoemde Alonso noemt Pantano ‘de allerbeste aller tijden’, het verhaal gaat dat latere wereldkampioen Nico Rosberg zelfs een poster van Pantano boven zijn bed had hangen. Als zeventienjarig knulletje wordt Pantano onderdeel van AMG-Mercedes en valt hij onder toezicht van het Duitse merk. The world is not enough voor de jonge Italiaan, die slechts de International Super A-titel aan Jenson Button moet laten. Voor het seizoen 2000 stapt Pantano over naar de autosport, om direct een gigantische impact te maken. De Duitse Formule 3-klasse, op dat moment een zeer belangrijke opstapklasse, wordt gedomineerd. Ook in de Formule 3000, een serie die recht onder de Formule 1 wordt gerangschikt, blinkt Pantano uit. In een veld met latere Formule 1-rijders als Justin Wilson en Mark Webber toont de Italiaan in zijn tweede autosportseizoen aan uit het juiste racehout te zijn gesneden. Deelname in de Formule 1 lijkt onvermijdelijk, een grote toekomst wordt voorspeld. Na het eerste Formule 3000-jaar komt er echter een kink in de kabel.
Een deal met Jaguar wordt op het laatste moment afgeblazen, omdat Klien een zak vol Red Bull-centen meeneemt
Giorgio Pantano rijdt een handvol Grands Prix namens Jordan, uitblinken doet hij nooit Er is geen plek in de Formule 1 en het wereldje blijkt niet wars van politieke trucjes. Pantano wil graag naar de koningsklasse, kan zijn zaken laten behartigen door kampioenenmaker Flavio Briatore maar grijpt overal naast. Een deal met Jaguar wordt twee dagen voor het ondertekenen van de contracten afgeblazen doordat Red Bull-junior Christian Klien ettelijke miljoenen meekrijgt van het energiedrankje dat hem sponsort. Eddie Jordan biedt uitkomst, maar het verval is dan al ingezet. Ondanks dat Pantano in 2004 zijn Formule 1-debuut voor Jordan mag maken zit het koppie van de Italiaan vol vanwege politieke en financiële stress (zijn zaakwaarnemer en investeerder is flink onderuitgegaan na 11 september 2001) en bovendien blijkt de F1-wagen andere koek dan een F3000-bolide. Pantano moet in de voorzomer van 2004 een Grand Prix (die van Canada) laten schieten door geldgebrek. Tot overmaat van ramp schittert invaller Timo Glock in die wedstrijd met een zevende plek, nadat een aantal wagens wordt gediskwalificeerd.
'Voormalig toptalent' Giorgio Pantano verovert in 2008 de GP2-titel Pantano komt er niet meer bovenop, glijdt weg en is voor het einde van het seizoen zijn F1-zitje kwijt. De Italiaan keert terug naar de F3000, die voor 2005 wordt omgedoopt tot GP2 Series. In die klasse weet hij met enige regelmaat te strijden met Rosberg en later Lewis Hamilton, om ook een match te zijn voor zijn voormalige vervanger Glock. In 2008 verovert Pantano zelfs de titel, maar een plek in de Formule 1 zit er dan niet meer in. De Italiaan probeert het een blauwe maandag in de IndyCars, wordt door teameigenaar Chip Ganassi op pure snelheid vergeleken met IndyCar-legende Dario Franchitti, maar krijgt geen voet aan wal in de Verenigde Staten. Het had gekund, maar het werd ‘m niet. Wat blijft is de herinnering van een Italiaanse veertiger die ooit aan de vooravond van een - volgens velen - records verpulverende Formule 1-carrière stond.
Meest gelezen
