Amerika volgt Europees voorbeeld omtrent superlicentiepunten

Elke Formule 1-coureur die na 2015 zijn debuut heeft gemaakt, heeft moeten voldoen aan strenge toelatingseisen. Zo moest iedere rijder achttien jaar of ouder zijn en bovendien minstens veertig licentiepunten hebben verzameld in de juniorklassen. De manier waarop deed er niet toe, zolang de grens van veertig maar werd bereikt. Deze regel werd na het debuut van Max Verstappen geïntroduceerd, puur om 'te' jonge coureurs uit de koningsklasse te weren en de juniorformules extra belangrijk te maken. In de Verenigde Staten wordt vanaf 2019 met eenzelfde systeem gewerkt. "Het is een richtlijn, iets wat we nog niet hebben gehad", vertelt Jay Frye, de president van de IndyCars, aan het Amerikaanse magazine RACER . "Aangezien we in het recente verleden veel met expansie te maken hebben gehad, leek het ons verstandig om een bepaalde formule te verlangen van toekomstige IndyCar-coureurs. In ons stappenplan hebben we niet élke klasse benoemd die er op de wereld is, we kijken graag naar het individu. Al met al willen we met dit stappenplan de Indy Lights meer cachet geven – rijders moeten zich optimaal voor kunnen bereiden op de IndyCars door het pad van de opleidingsklassen te bewandelen." Anno 2018 doen er veel rijders mee in de IndyCars die met een puntensysteem het niet tot de hoogste Amerikaanse klasse hadden kunnen schoppen. Zo zouden Matheus Leist, Robert Wickens, Santino Ferrucci, Zachary Claman DeMelo, René Binder en Jordan King allen op hun IndyCar-debuut hebben moeten wachten, was het systeem voor deze jaargang al ingevoerd. Van Kalmthout, momenteel leider in de Pro Mazda-titelstand (het tweede niveau onder de IndyCars) zou met het puntensysteem inmiddels al in aanmerking komen voor het testen van een IndyCar. Als de Hoofddorper het Pro Mazda-kampioenschap op zijn naam weet te schrijven, komt hij nog een stapje dichterbij.