Bizar maar waar: De kortste Formule 1-carrière ooit!

Op de avond van 10 februari 2005 gaat de Mexicaan Mario Dominguez ongetwijfeld lekker slapen in de wetenschap dat hij een dag later zijn F1-debuut gaat maken tijdens een Jordan-testdag op het circuit van Silverstone.

En inderdaad, een dag later stapt hij in zijn speciaal voor hem geschuimde stoeltje, dan nog in de veronderstelling dat hij kanshebber is op een racezitje voor het nieuwe seizoen. Hij moet de dag delen met Tiago Monteiro en Narain Karthikeyan, die ook kans maken op het zitje.

De run voor Dominguez staat gepland voor de middag, maar de omstandigheden zijn Britser dan Brits. Na één langzame installation lap keert hij terug en zit zijn F1-carrière erop. Mist en regen volgen op langdurige reparatiewerkzaamheden en maken dat de traumahelikopter niet kan en mag opstijgen en dat er dus niet gereden wordt. Een nieuwe testkans komt er op korte termijn niet.

In de weken daarna onderhandelen de drie coureurs allemaal met Jordan, waarbij Monteiro en Karthikeyan opeens met meer geld op de proppen komen. Het geboden bedrag van de achterban van Dominguez is dan enkel nog voldoende voor een jaartje als reservecoureur.

De sponsoren van Dominguez willen datzelfde bedrag echter niet meer ophoesten als het slechts om een bijrol gaat en daarmee is de F1-carrière na amper vijf gereden kilometers voorbij. Eén en ander maakt daarbij overigens wel de weg vrij voor het Nederlandse autosporttalent Robert Doornbos, die de rol van reservecoureur op zich neemt, totdat hij later dat jaar als racecoureur in mag stappen bij Minardi ter vervanging van Patrick Friesacher.

Foto hieronder: Dominguez twee jaar later in actie voor A1 Team Mexico.