Column: Bottas gaat knock-out in 2019

De Finse jongeling kwam in 2014 bij Williams volledig tot wasdom. Bottas wist zijn ervaren teamgenoot Felipe Massa vaker te verslaan dan andersom. De Braziliaan, de wereldkampioen van 2008, voor vijf seconden, stond hoog aangeschreven en had bijna tien jaar ervaring. Met een attractieve en gedurfde rijstijl deed Bottas van zich spreken en in 2014 zagen we hem met regelmaat terug op het podium. De daaropvolgende seizoenen bij Williams waren minder spectaculair, maar nog altijd stond hij te boek als groot talent. Wel rezen de eerste twijfels of hij van het kaliber Daniel Ricciardo of Max Verstappen was.

Toen Nico Rosberg plotsklaps zijn helm aan de wilgen hing eind 2016 zat Mercedes voor een groot vraagstuk: geven we Pascal Wehrlein of Esteban Ocon een kans, of kiezen we voor een meer ervaren, doch talentvolle coureur. Het werd het laatste en Bottas zag een droom in vervulling gaan. In 2017 liet hij nog af en toe van zich spreken en lag de druk niet op zijn Finse schouders. Wat kon je immers verwacht van iemand die tijdens de winter plotsklaps overkwam van Williams? Met name tijdens de kwalificaties in de eerste seizoenshelft was Bottas uitstekend onderweg en ook in de eerste races opende hij sterk. Maar, de ommekeer kwam na de zomerstop. Lewis Hamilton veegde de vloer aan met zijn teamgenoot. Bottas mocht nog één keer winnen in Abu Dhabi, de slotrace van 2017, en toen was de koek op. In 2018 zakte hij door het Finse ijs: geen zeges, geen prachtige resultaten en compleet op een hoop gereden door Hamilton. Het leek nergens meer op wat hij liet zien. Natuurlijk was er wel eens een teamorder, maar ook zonder die teamorders was Bottas nergens. Het gemak waarmee hij zichzelf liet inhalen door concurrenten, de extreme bandenslijtage, de plotselinge vormdips en onzichtbare races. Een achterstand van 161 punten op Hamilton is beschamend! Wat doet hij eigenlijk bij Mercedes? Een vraag die steeds meer mensen zich hardop stelden. Is Bottas wel uit het juiste racehout gesneden? Snel over een ronde? Check. Snel tijdens races? Mwa. Ballen van staal? Uhm, welke ballen? Daar zit waarschijnlijk het grootste probleem. Valtteri lijkt mentaal niet opgewassen te zijn tegen de druk die een topteam met zich meebrengt. Als een totale softie rijdt hij zijn races en laat hij zich de kaas van het brood eten.

Bottas beschikt over het ‘subtopgen’, maar niet over het ‘winnaarsgen’ dat nodig is om onder alle omstandigheden tot de absolute top te behoren. Een probleem dat velen voor hem al hadden in de Formule 1. Mannen als H-H Frentzen, Giancarlo Fisichella en Jarno Trulli waren briljant in de subtop, maar kwamen totaal niet uit de verf bij een topteam. Was het gebrek aan talent? Vast niet, maar om op regelmatige basis races te winnen en voor titels te strijden is meer nodig dan het talent om hard te rijden. Valtteri lijkt daar net die paar procent tekort te komen en kroop als een schildpad in 2018 steeds verder in zijn schulp. Ondertussen wrijft Esteban Ocon in zijn handen en zal het seizoen op de voet volgen en bij iedere zeperd van zijn Finse collega met een arrogante, zelfvoldane glimlach zien hoe zijn kansen op dat Mercedes-stoeltje toenemen. Komt het in 2019 nog goed met Bottas? Dat durf ik sterk te betwijfelen. Mercedes ziet in hem het ideale schoothondje van Lewis, en hoewel Valtteri stoer vertelt dat hij écht in staat is om Lewis te kloppen en de titel te pakken, gelooft niemand hem meer. Gelooft Bottas zichzelf nog wel? Zoals we hier in Brabant zeggen: sprookjes? Die horen in de Efteling!