De 28 seconden van Grosjean: "Had er vrede mee dat ik dood ging"

De wereld hield haar adem in na het zien van de vuurbal als gevolg van de zware crash van Romain Grosjean. Terwijl de regie weg schakelde vocht de Haas F1-coureur voor zijn leven. Grosjean begint zijn verhaal op het moment dat de auto tot stilstand komt: "Ik opende mijn ogen en maakte meteen mijn veiligheidsgordels los. Ik wist later niet meer wat ik met het stuur had gedaan, maar er werd me verteld dat het stuur tussen mijn benen had gelegen, omdat de stuurkolom volledig was afgebroken", aldus de Fransman ten overstaan van onder andere RacingNews365 . "Vervolgens wilde ik uit de auto springen, maar ik voelde daarbij iets tegen de bovenkant van mijn helm en ging weer zitten. Ik dacht dat ik op zijn kop tegen de vangrail lag en besloot te wachten tot iemand me kwam helpen. Ik was op dat moment niet in paniek, maar was me ook niet bewust van het vuur om me heen." Dat veranderde echter snel: "Ik keek naar rechts en naar links en links van van me zag ik vlammen, wat me deed inzien dat het niet slim was om te blijven zitten. Ik wilde nog eens proberen om op te staan, nu iets meer naar rechts, maar dat ging niet. Ik probeerde het nog eens meer naar links en dat ging ook niet en toen ging ik maar weet zitten." Het was op dat moment dat Niki Lauda in zijn gedachte kwam. Ook hij had op de Nordschleife veel te lang vast gezeten in een brandende Formule 1-auto: "Maar zo mocht het niet eindigen, dit mocht niet mijn laatste race zijn. No way! Opnieuw probeerde ik uit te stappen, maar ik zat vast en toen diende het engste moment zich aan. Mijn lichaam begon zich te ontspannen en ik had vrede met de gedachte dat ik zou sterven. Ik vroeg me af waar het verbranden zou beginnen. Aan mijn voeten? Aan mijn handen? Ik vroeg me af of het pijn zou doen. Dat duurde voor mijn gevoel misschien twee, drie, vier seconden. En toen dacht ik aan mijn kinderen." "Zij mochten niet hun vader niet verliezen, niet op die dag, dus ik draaide mijn helm naar links om mijn schouders mee in te draaien en dat werkte, alleen zat mijn voet vast. Ik liet me weer in mijn stoeltje vallen trok met mijn been zo hard als ik kon. De schoen bleef vastzitten, maar mijn voet schoot eruit. Ik stapte uit door mijn schouders erdoor te wurmen en had mijn handen in het vuur. Mijn handschoenen begonnen te smelten en te verkleuren, maar ik voelde ook opluchting dat ik eruit was. Ik sprong over de vangrails en voelde toen Ian (Roberts, de F1-dokter, red.) aan mijn overall trekken en ik wist dat ik niet meer alleen was." "Ik landde op de grond en voelde hoe men aan mijn rug zat, waardoor het idee had dat ik een wandelende vuurbal was. Zo zag ik dat ook voor me. Ik deed mijn handschoenen uit, want ik wilde niet dat ze aan mijn handen vast zouden branden, maar mijn huid kwam gelukkig niet mee. Ian riep heel hard naar me 'Sit down!', en ik geloof dat ik toen niet zo aardig voor hem was. Ik vroeg hem om alsjeblieft normaal tegen met te praten. Het was toen dat hij realiseerde dat ik in orde was." Het gebeuren nam in totaal 28 seconden in beslag, maar het voelde veel langer voor Grosjean: "Het duurde 28 seconden, maar als ik een tijd moet hangen aan hoe lang het voor mijn gevoel duurde dan zeker anderhalve minuut." Met medewerking van Dieter Rencken. Romain Grosjean overleefde een horrorcrash tijdens de GP van Bahrein. Max Verstappen was allerminst onder de indruk van Alexander Albon en voert de druk op Red Bull op. Dit en meer in de F1-podcast van RacingNews365 met Tom Coronel, Ruud Dimmers en host Thomas van Groningen.