Grote problemen van Verstappen en Red Bull verklaard

Wanneer de eerste tekenen van een verlies aan performance bij een team worden opgemerkt, benaderen ze dat met veel voorzichtigheid. Er bestaat bijna een soort angst of ongeloof, zeker als een team jarenlang aan de top heeft gestaan en de concurrentie heeft verslagen. Dat is ook bij Red Bull gebeurd, zeker toen de eerste tekenen van de terugval al halverwege 2024 zichtbaar werden. McLaren kreeg op dat moment de overhand qua ontwerp en performance.

Red Bull staat tijdens de zomerstop op de vierde plaats in het constructeurskampioenschap. Het team heeft dus niet alleen terrein verloren ten opzichte van McLaren, maar ook op Ferrari en Mercedes. In de races die tot nu toe zijn verreden, heeft het team uit Milton Keynes wel ontzettend veel moeite gedaan om de RB21 te ontwikkelen. De focus lag vooral bij de vloer, Venturi-kanalen en het begin van de diffuser, om daarna over te gaan op de vleugels. 

En zeker de voorvleugel speelde een hoofdrol, aangezien er in de afgelopen vier races meerdere versies te zien waren, zonder dat dat een wezenlijke verbetering opleverde voor het gebrek aan balans. Daarmee wordt vooral bedoeld dat de auto veel onderstuur heeft, iets waar Max Verstappen meermaals over heeft geklaagd. Dat probleem is echter nooit verholpen op aerodynamisch vlak.

Afstelling

Red Bull hanteert vaak een afstelling met weinig downforce vanuit de achtervleugel. Dat gebeurt echter niet om de aerodynamische efficiëntie te verbeteren, maar om het gebrek aan balans te verminderen. Weinig druk op de achtervleugel voorkomt in dit geval dat de druk vanuit de carrosserie en vleugels overheerst aan de achterkant. Zo verslechtert namelijk het dynamische gedrag van de RB21. 

De huidige aerodynamische afstelling is dan ook een mislukte poging om een probleem van de auto te corrigeren. De technici van Red Bull en hun concurrenten beschikken over een paar basiselementen om performance en consistent dynamisch gedrag te verkrijgen. Dat begint met het dynamische platform, vertegenwoordigd door de voor- en achterwielophanging en de interactie met het aerodynamische platform (de geometrie, veren, dempers, anti-roll-bars etc.). De tekortkomingen van de RB21 zijn meer van dynamische dan van aerodynamische aard. 

Als de aerodynamica geen topprestaties levert qua belasting en verdeling, is dat in dit te geval te wijten aan de onnauwkeurige dynamica van de RB21. Het ontwerp uit het extreem dominante 2023, toen Verstappen 19 races in één seizoen won, bleek uiterst effectief, waarna het sinds 2024 een kritiek punt vormt. De geometrie heeft tot een te hoge stijfheid van de vooras geleid. Dat is functioneel voor de precisie van de auto, vooral als Verstappen hem bestuurt en de 'lichte' achterkant kan opvangen, maar niet meer compatibel met de huidige aerodynamische belastingen van een auto.

De aerodynamische evolutie van de vloer heeft in de laatste twee seizoen het aerodynamische evenwicht van de auto's veranderd. Daarom kunnen de aerodynamische eigenschappen van de RB21 nu niet langer de tekortkomingen van het chassis compenseren of verdoezelen. Om deze reden heeft geen enkele aerodynamische update de prestaties van de auto wezenlijk verbeterd en lijkt het aannemelijk dat verdere upgrades in de tweede helft van het seizoen dezelfde resultaten zouden opleveren.