In 2022 deden er in totaal 22 Formule 1-coureurs mee aan de Grands Prix. Liefst negen daarvan hebben een directe link of een verleden met Red Bull. Het laat zien hoe groot de voetafdruk is die Red Bull in de sport achterlaat. Maar welke coureurs vierden de grootste successen en welke coureurs werden op een zijspoor gezet? RacingNews365 maakte er een overzicht van.
Nyck de Vries
Oké, oké, voor deze buigen we de regels een beetje, aangezien Nyck de Vries nog niet onder de Red Bull-paraplu heeft deelgenomen aan een race. Echter, na een indrukwekkende invalbeurt bij Williams in de Grand Prix van Italië leek het onafwendbaar dat hij in 2023 op de grid zou staan. Red Bull won uiteindelijk de strijd om De Vries en plaatst hem in 2023 in de AlphaTauri. De Vries is al een wereldkampioen in de Formule E en krijgt eindelijk de F1-kans die past bij zijn talent. En als de huidige lijn wordt doorgetrokken, waarom zou hij dan niet op enig moment naast Max Verstappen in de Red Bull kunnen worden gezet?
Yuki Tsunoda
De Vries zijn teamgenoot voor volgend jaar is de Japanner Yuki Tsunoda. Hij promoveerde in 2021 naar AT met slechts twee seizoen in de Europese formuleracerij. Hoewel hij vaak laat zien snel te zijn, heeft hij ook de reputatie dat hij wat te vaak betrokken is bij crashes. Hij mag zichzelf daarom misschien wel gelukkig prijzen dat hij voor een derde jaar aan mag blijven en dat de huidige Red Bull-afvaardiging in de Formule 2 wat tegenviel.
Alex Albon
Alexander Albon werd last minute in de Toro Rosso gezet, nadat diens voorganger Brendon Hartley het naliet indruk te maken. Een veelbelovende eerste seizoenshelft leverde hem promotie op naar Red Bull, waar hij tot eind 2020 mocht blijven. Ook hij slaagde er niet in de verwachtingen waar te maken met slechts twee derde plaatsen in anderhalf jaar tijd. Hij was in 2021 alsnog belangrijk voor Red Bull als simulatorcoureur en maakte in 2022 de overstap naar Williams. Door contractverlenging aldaar zijn de banden met Red Bull nu echt verleden tijd.
Carlos Sainz
Met de kennis van nu moeten we toch op Toro Rosso's all rookie line-up van 2015 terugkijken als misschien wel de meest veelbelovende ooit. Naast Max Verstappen debuteerde Carlos Sainz. Terwijl Verstappen promotie afdwong, bewees ook Sainz dat hij een plekje in de F1 verdiende. Toen duidelijk werd dat een move naar de hoofdmacht onwaarschijnlijk was, verkaste Sainz voor één jaar op huurbasis naar Renault, om vervolgens de banden met Red Bull door te knippen en naar McLaren te vertrekken. Daar vertrok hij na twee jaar voor een nieuw avontuur met Ferrari, het team waarmee hij afgelopen seizoen zijn eerste overwinning pakte. Sainz was de eerste Toro Rosso-coureur die naar een ander team dan Red Bull-vertrok, waarmee hij aantoonde dat niet promoveren niet per se einde carrière hoeft te betekenen. Met de kennis van nu over de worstelingen van Albon en Gasly had het team misschien meer moeten doen om Sainz aan boord te houden.
Pierre Gasly
De promotie van Pierre Gasly van Toro Rosso naar Red Bull werd door he plotselinge vertrek van Daniel Ricciardo minstens een jaar vervroegd. Hij maakte de verwachtingen dan ook niet waar, maar in plaats van uit de sport te worden verbannen, werd hij teruggezet naar Toro Rosso. Daar rechtte hij zijn rug en maakte hij diepe indruk. Een sprookjesoverwinning in Italië '20 volgde. Toen Red Bull echter voor Sergio Perez koos met het oog op 2021, was het voor Gasly duidelijk dat er waarschijnlijk geen plek meer voor hem zou zijn bij de hoofdmacht. Hij besloot het Red Bull-nest te verlaten met toestemming van Helmut Marko en Co.
Sergio Perez
Een wat vreemde eend in de bijt, aangezien hij naar Red Bull kwam zonder Toro Rosso/AlphaTauri als tussenstation. Daarmee was hij de eerste coureur sinds Mark Webber in 2007 die dat deed. De keuze voor Perez werd misschien wel ingegeven door de struggles van Albon het jaar ervoor en natuurlijk het feit dat Perez ondanks goede prestaties in 2020 zonder contract zat. Hoewel hij ook hij niet op het niveau van Verstappen opereert, zit hij over het algemeen wel dichterbij dan mannen als Gasly en Albon. Hij won drie races in twee seizoenen tijd op momenten dat Verstappen mindere momenten kende. Hij toonde zich tevens een goede teamplayer op momenten dat hij Verstappen kon helpen in zijn titeljachten in '21 en '22. Een nieuwe contract tot eind '24 was in de ogen van Red Bull een passende beloning.
Daniel Ricciardo
Toen Mark Webber in 2013 aankondigde de sport te verlaten, kreeg Daniel Ricciardo zijn zitje, overkomend van Toro Rosso. Hij was meteen de revelatie van 2014, het jaar waarin hij drie Grands Prix won, precies drie meer dan de regerende viervoudig Red Bull-wereldkampioen van dat moment: Sebastian Vettel. Toen Vettel naar Ferrari vertrok, was Ricciardo de onbetwiste kopman met volop hoop op titelsucces, maar hij kwam niet verder dan in totaal zeven overwinningen. Bovendien kwam halverwege 2016 in de persoon van Max Verstappen een geduchte concurrent naar Red Bull. Ricciardo was op papier de coureur die het meest in staat was om Verstappen partij te bieden, al was Verstappen toen nog niet de complete coureur die hij nu ontegenzeggelijk wel is. Hij zal mogelijk hebben aangevoeld dat de zaken bij Red Bull meer en meer om Verstappen gingen draaien, wat bij heeft kunnen dragen aan zijn vertrek naar Renault. Na twee jaar verwisselde hij het zwart-geel van Renault voor het Papaya-oranje van McLaren. Ondanks een emotionele overwinning op Monza in 2021, onderpresteerde de Australiër hevig bij het team uit Woking. Hij werd dan ook bedankt voor bewezen diensten, wat voor Red Bull de weg vrij maakte om hem opnieuw in te lijven, dit keer als reservecoureur.
Max Verstappen
Hij is nu een tweevoudig Formule 1-wereldkampioen, maar hij zorgde in 2014 al voor sensatie toen hij werd aangekondigd als Formule 1-coureur op slechts 16-jarige leeftijd met slechts één jaar aan autosportervaring op zak. Eenmaal in de cockpit snoerde hij zijn criticasters de mond door zich moeiteloos aan te passen aan zijn nieuwe omgeving en door Sainz met 49 om 18 punten klop te geven, dat terwijl ook Sainz geen prutser was. Red Bull zag het helemaal met hem zitten en promoveerde hem na vier races in 2016 naar Red Bull, daar waar hij prompt zijn eerste GP won. Hij manifesteerde zich snel als teamleider, hield Ricciardo van zich af zorgde ervoor dat Gasly en Albon een illusie armer het team verlieten. Jarenlang wachtte hij tot het moment dat Red Bull hem voorzag van een auto waar hij het hele seizoen lang mee kon winnen. Toen hij die kreeg, leverde hij daadwerkelijk in 2021. Hij versloeg Lewis Hamilton in een seizoen vol drama, spanningen en controverse. Met die eerste titel op zak reed hij alleen maar beter in 2022. Hij reed ogenschijnlijk moeiteloos naar zijn tweede titel.
Sebastian Vettel
Verstappen is met twee titels nog niet de meest succesvolle Red Bull-coureur, daar heeft hij er toch echt vier of vijf voor nodig. Sebastian Vettel pakte er vier op rij tussen 2010 en 2013. Hij kwam bij Toro Rosso halverwege 2007 om Scott Speed te vervangen, daar waar hij zich snel ontpopte tot een toekomstig wereldkampioen, niet in de laatste plaats met een spectaculaire zege in de verregende GP van Italië in 2008. Toen David Coulthard zijn F1-helm aan de wilgen hing, was het een no-brainer om Vettel in die auto te zetten. Hij won Red Bull's eerste race in China in 2009 en het jaar erop volgde de eerste van vier titels. Later bij Ferrari streed hij meermaals mee om de titel, maar het ultieme succes bleef uit. Op enig moment werd Charles Leclerc Ferrari's nieuwe troetelkind en Vettel werd bedankt. Hij vond onderdak bij Aston Martin, het team waar hij twee jaar voor uitkwam, alvorens hij definitief een punt zette achter zijn F1-carrière.
Meest gelezen
