Het allerlaatste Formule 1-kunststukje van Michael Schumacher

Michael Schumacher had niets meer te bewijzen toen hij in 2006 aankondigde met pensioen te gaan. Na zeven wereldtitels met twee verschillende teams was het voldoende geweest. Hij verliet de sport met opgeheven hoofd, nadat hij de geschiedenisboeken compleet had herschreven. Een man als Schumacher verdwijnt echter nooit in zijn geheel. Fulltime aanwezig in de Formule 1 was hij al lang niet meer, maar Ferrari hoopte nog lang gebruik te maken van zijn vaardigheden en haast onuitputbare bron van ervaring. In de periode na zijn 'vertrek' uit de Formule 1 werd Schumacher aan het eind van 2007, het jaar dat Ferrari kampioen werd met Kimi Raikkonen, opgeroepen om te helpen bij de ontwikkeling van de nieuwe auto. De 'Rekordmeister' hield deze rol aan voor het seizoen van 2008, maar benadrukte wel dat hij de intensiteit van de sport achter zich wilde later: zodoende verminderde zijn aanwezigheid steeds verder. In 2009 kwam Schumacher even terug in beeld bij Ferrari om de geblesseerde Felipe Massa, die in Hongarije op volle snelheid was geraakt door een veer, te vervangen. Door een nekblessure werd er echter een streep door dat plan gezet. Desondanks wakkerde er als gevolg van deze situatie wel een nieuw vuur aan bij 'Schumi'. De zevenvoudig kampioen knakte nadat hij lucht kreeg van Mercedes' plannen om Brawn GP over te nemen. Schumacher wachtte al lang op een mogelijkheid om weer voor de Duitse autofabrikant uit te komen in de autosport. De kans om het project aan te gaan met Ross Brawn, die medeverantwoordelijk was voor Ferrari's geweldige succesreeks, was voor Schumacher dan ook te mooi om af te slaan.

Een glansrijke periode werd het voor Schumacher geenszins, Mercedes was in 2010 slechts een schim van het wonder dat Brawn GP heette. Ondanks enkele fijne prestaties stond de zevenvoudig kampioen in de eerste twee jaar van zijn rentree niet op het podium, dit terwijl teamgenoot Nico Rosberg er in diezelfde periode drie achter zijn naam zette. Hoewel Schumacher fundamenteel was voor de ontwikkeling van de auto, zag het publiek weinig van zijn befaamde prestaties die hij in zijn hoogtijdagen wel neer had weten te zetten. Het was pas in zijn daadwerkelijke laatste seizoen in de Formule 1 dat Schumacher opnieuw liet zien uit welk racehout hij was gesneden. Uitgerekend in de straten van het prinsdom Monaco vertoonde de toen inmiddels 43-jarige legende zijn kunsten. De gehele sessie gingen Mark Webber, Nico Rosberg en hijzelf nek aan nek, maar het was Schumacher die met de glorie aan de haal ging. Na wat alleen een magistrale ronde genoemd mag worden, stond Schumacher op poleposition. Schumacher wist van tevoren echter al dat dit alles voor de show was en niets meer. De Mercedes-coureur hing namelijk een gridstraf van vijf plaatsen boven het hoofd. De degradatie zou hem in de race ook zijn kop kosten. Na een incident in de eerste bocht was het einde verhaal voor Schumacher, die zijn zinnen nog zo had gezet op één laatste overwinning. Later dat seizoen stond hij als troost nog weel eenmaal op het podium, namelijk tijdens de Grand Prix van Europa, die werd verreden in Valencia. De sensationele ronde van de poleposition staat velen nog steeds op het netvlies gebrand. Bekijk hieronder hoe Schumacher zijn Mercedes W03 naar de poleposition navigeerde.

1213114328607580160

On the day of his 51st birthday, jump on board for a lap of Monaco magic with Michael Schumacher 🎥 #F1 #KeepFightingMichael pic.twitter.com/r5EYvPm6gm — Formula 1 (@F1) January 3, 2020