In 1991 kwam Mika Hakkinen binnen in de wereld van Formule 1 bij Lotus, waarna hij na twee seizoen en een handvol puntenfinishes in 1993 verkaste naar het team van McLaren. Het o zo succesvolle Britse team, dat net haar hoogtijdagen achter de rug had, waar de Flying Fin de strijd aan zou moeten gaan met de legendarische Ayrton Senna. Hij werd echter testrijder en reed in 1993 slechts drie Formule 1-Grands Prix. Vanaf 1994 werd hij vervolgens vaste coureur van het McLaren-team. De successen die het team aan het einde van de jaren '80 en de beginseizoenen van de jaren '90 kende, bleven lang uit. Hakkinen wist hier en daar een podiumfinish te behalen, maar zijn eerste overwinning liet lang, heel lang, op zich wachten. Ook het winnen van het WK kwam in zijn eerste jaren bij het Britse team nooit in zicht. Het zorgde ervoor dat de moed hem af en toe compleet in de schoenen zakte, zo geeft hij toe in een exclusief interview met RacingNews365 : "Absoluut. Er waren momenten dat ik vertrok naar een Grand Prix en in gesprek met de personen die met mij mee reisden zei: 'Ik word gek, ik kan dit niet meer aan!'. Ik was op een gegeven moment al zeven seizoenen aanwezig in de Formule 1, maar ik had nog nooit gewonnen." "Dat was echt lastig", herinnert de Fin zich. "Stel je voor dat je een eigen bedrijf hebt en zeven jaar op rij verlies draait, zo voelde ik me destijds ongeveer. Regelmatig keek ik naar mezelf in de spiegel en dacht ik: wat doe ik nou eigenlijk fout? Aan het einde van de dag bleef ik echter in mezelf, mijn talent, McLaren en de andere mensen om mij heen geloven." "Die mensen in mijn omgeving hebben mij veel vertrouwen gegeven om door te blijven gaan, om mijn zwaktes te analyseren en die beter te maken. Maar ja, om nog een keer terug te komen op de vraag: ik had zeker momenten waarop ik bijna de handdoek in de ring wilde gooien", zo geeft Hakkinen toe. Tekst gaat verder onder de quote
In feite deed Red Bull aan het begin van het seizoen twee stappen terug en moest het daarna weer terug omhoog klimmen
Mika Hakkinen
Zijn verhaal roept meteen de vraag op: zijn er parallellen tussen de carrière van Hakkinen en die van Max Verstappen? Ook de Red Bull-coureur heeft in zijn eerste vijf seizoenen al vaak meegestreden om het eremetaal, maar de wereldtitel is nimmer in beeld geweest voor de Nederlander. Als we die vraag aan de tweevoudig wereldkampioen voorleggen, stelt hij vast dat er inderdaad overeenkomsten te bespeuren zijn. "Toen ik bij McLaren kwam hadden we een Ford-motor, daarna een Peugeot-motor, vervolgens testten we een Lamborghini-krachtbron, alvorens we uiteindelijk uitkwamen bij Mercedes-motoren. Als je van motor verandert, dan vergt dat een grote aanpassing van het team. Om de auto beter te maken heb je eigenlijk consistentie nodig", zo meent Hakkinen. "De motor, de coureur, de aeroydynamica, dat moet allemaal ongeveer hetzelfde blijven, zodat je deze verder kunt gaan ontwikkelen. In die tijd veranderde er binnen McLaren veel, waardoor ik en ook het team elke keer weer opnieuw van voor af aan moesten beginnen." "Dat kan je vergelijken met de huidige situatie van Red Bull, die aan het begin van dit seizoen zijn overgestapt naar een andere motorleverancier", zo maakt de Fin het bruggetje naar de carrière van Max Verstappen. "Ook zij moesten dus weer opnieuw beginnen. Ze moesten opnieuw op zoek naar de beste aerodynamische oplossingen, de beste manier om de motor te koelen en ga zo maar door." "Er zijn zoveel verschillende dingen waar rekening mee moet worden gehouden, dus in feite deed Red Bull aan het begin van het seizoen twee stappen terug en moest het daarna weer terug omhoog klimmen. Dat is lastig. Maar, ontwerper Adrian Newey is daar en ik heb heel veel respect voor hem en waar hij toe in staat is. Wat dat betreft is Max zeker in goede handen", aldus de conclusie van de Fin, die pas in zijn achtste en negende seizoen in de Formule 1 wereldkampioen werd.
Meest gelezen
