Alles wees erop dat Ferrari zich op had gemaakt om het seizoen van 2019 te vlammen. Met zijn zeer potente line-up bestaande uit Sebastian Vettel en Charles Leclerc, de kersverse teambaas Mattia Binotto en een nieuw-ontworpen bolide leek het alles op orde te hebben gebracht om de titel voor het eerst sinds 2008 weer naar Maranello te halen. Het vermoeden dat Ferrari dit jaar het stokje van Mercedes over zou nemen en zou gelden als te kloppen team, werd bevestigd tijdens de wintertest op het Circuito de Barcelona-Catalunya. De auto's van de Scuderia waren zóveel sneller dan de concurrentie dat het team ervan overtuigd was dat het een halve seconde los was van de rest, zo gaf Binotto recentelijk toe. Eenmaal aangekomen in Australië voor de eerste Grand Prix van het seizoen kwam het team dan ook thuis van een koude kermis, in de race eindigde het kleurloos als vierde en vijfde. Hoewel het team in Australië tegen een fikse achterstand aankeek, ging het in Bahrein fier aan kop. In deze race werden de barsten bij Ferrari echter zichtbaar op een andere manier. Leclerc, die na een tegenvallende start terug was gevallen tot achter Vettel, kreeg van het team het bevel om een aantal ronden achter de Duitser te blijven. De van poleposition vertrokken Leclerc trok zich hier weinig van aan en haalde Vettel vrijwel direct in, om vervolgens in de slotfase vanuit leidende positie uit te vallen met technische problemen – dit nadat Vettel zijn eigen ruiten had ingegooid door te spinnen in gevecht met Lewis Hamilton. Met het miserabele optreden in Bahrein zette Ferrari in feite de toon voor de rest van het seizoen. Het werd daarmee duidelijk dat wanneer het team de snelheid wél had gedurende een raceweekend, het waarschijnlijk op een of andere manier de eigen kansen op een goed resultaat om zeep zou helpen. En halverwege het seizoen bleek dit ook te kloppen: waar Mercedes en ook Red Bull overwinningen hadden behaald, bleef de teller bij Ferrari staan op nul. Het had anders kunnen zijn. In Canada verloor Vettel bijvoorbeeld de zege nadat hij een straf kreeg voor het blokkeren van Hamilton, terwijl Ferrari in Oostenrijk geen rekening hield met de snelheid van Max Verstappen en mede daardoor de overwinning moest laten aan de Red Bull-coureur.
Na de zomerstop kende de Scuderia echter een opleving van jewelste. Voorzien van een nieuwe specificatie motor gingen de Ferrari's als een tierelier. Met name Leclerc had de snelheid te pakken: in de races na de zomervakantie scoorde de Monegask vijf polepositions en drie overwinningen, met als hoogtepunt zijn onverslaanbare vorm tijdens de wedstrijd in Monza voor de ogen van de tifosi. In mindere mate wist ook Vettel van de snelheid te profiteren, in Singapore kende hij zijn wederopstanding. Dat gezegd hebbende wist hij in de tweede helft van het jaar het aantal fouten dat hij maakte niet te verminderen. Geheel in de stijl van het jaar doorstond Ferrari ook zijn hoogtepunt niet vlekkeloos. Red Bull en Mercedes waren wel zo verbaasd door de plotse onverslaanbaarheid van de Ferrari-krachtbron dat besloten werd de kwestie voor te leggen bij de FIA. Hierop werden door de FIA een reeks van 'technical directives' gepubliceerd die door regelverduidelijkingen de voorsprong van de Scuderia als sneeuw voor de zon lieten verdwijnen. Of Ferrari daadwerkelijk heeft valsgespeeld, dat blijft vooralsnog een vraagteken, maar voor de Italianen was het wéér een smet op een toch al teleurstellend seizoen. Ferrari zal, net als RacingNews365, tot de vrij simpele conclusie zijn gekomen dat het in 2020 gewoonweg beter moet. Op alle vlakken, welteverstaan. Wanneer zowel het team als de coureurs in staat zijn de raceweekenden nagenoeg foutloos af te werken en het voor komend jaar een competitieve auto weet neer te zetten, dan kan het wellicht om de titel strijden, eerder niet. Eindcijfer - 6,5
Meest gelezen
