Hoe Minardi en Webber heel Australië op stelten zetten in 2002

Wie er aan een Australische Formule 1-fan vraagt wat de meest legendarische race op het thuiscircuit in Albert Park is, zal hoogstwaarschijnlijk wijzen naar de openingsrace in 2002. Op 3 maart van dat jaar werd de Grand Prix van Australië verreden, met een veelbelovende thuisheld aan de start: Mark Webber. De Aussie debuteerde voor zijn thuispubliek bij het Minardi Formule 1-team, dat sinds kort ook nog eens een Australische teameigenaar had - Paul Stoddart. Hoewel het een prachtige situatie was voor de aanwezige fans Down Under, verwachtte men niet zo veel van Minardi in de openingsrace op Albert Park. Dat was ook logisch, want Minardi scoorde in de zes volledige F1-seizoenen voorafgaand aan 2002 slechts één enkel puntje - en dat puntje dateerde alweer uit 1999. Het team, toen dus net in handen van Stoddart voor een relatief klein bedrag van 10 miljoen dollar, verscheen aan de start van het seizoen met een weinig competitieve bolide. Minder geld en minder testkilometers zorgden ervoor dat de Australiërs weinig tot geen verwachtingen hadden. Webber kwalificeerde zich dan ook op de achttiende plaats en was alleen sneller dan de Jaguar-coureurs en Minardi-teamgenoot Alex Yoong. Het gat naar poleposition? Ruim vier seconden.

Ineens was daar een kans

Vanaf de achttiende plaats op de startgrid leken de kans op punten verloren te zijn, maar bij de start ging het verder vooraan compleet mis. Ralf Schumacher botste met zijn bolide op de Ferrari van Rubens Barichello, waarna er door een kettingbotsing maar liefst acht (!) bolides uitvielen. Ineens was er een kans op een goed eindresultaat, tot groot blijdschap van de Australische fans - en natuurlijk van Webber en Stoddart. Ondanks een dramatisch lange pitstop vanwege een open brandstoftanks leek Webber op weg te zijn naar de top zes - alleen zij kregen toentertijd nog punten. Even leek hij nog onder druk te worden gezet van Mika Salo, maar ook hij kon geen dreiging meer vormen voor Webber, die later uitlegde dat hij Salo probeerde aan de buitenkant te houden bij bocht 1 tot en met 3. Daar lag namelijk koelvloeistof van het eerder genoemde incident, wat uiteindelijk zorgde voor een spin van Salo. Hoewel Michael Schumacher de race met een gigantische voorsprong won en het podium gecompleteerd werd door Juan Pablo Montoya en Kimi Raikkonen, waren alle ogen gericht op degene die als vijfde over de finish kwam: Mark Webber voor zijn thuispubliek. De Australische fans wisten niet wat ze zagen en gingen door het lint toen 'hun' Webber legendarische punten scoorde in een Minardi op Albert Park. Na afloop van de officiële podiumceremonie kregen Webber en Stoddart zelfs een eigen huldiging voor de Aussies. Niet volgens de regels, maar in de pure extase maakte het op dat moment niemand wat uit. Het was een ongelooflijk resultaat voor Webber, voor Minardi, voor Stoddart en voor heel Australië.

De nasleep van dat ene resultaat

Met de enige puntenfinish voor Minardi in 2002 versloeg het team Toyota, wat voor Stoddart en het hele team een ongekende prestatie was, zo legde de voormalige teameigenaar in 2020 uit aan RacingNews365-journalist Dieter Rencken: "Ik geef je een voorbeeld: in dat jaar had ik een budget van 28 miljoen dollar voor het hele jaar, terwijl Toyota een budget van 1,1 miljard had." "Toch hebben we ze ingemaakt, weet je, en prima ook. We hadden twee punten dat jaar en het waren de beroemdste punten ooit in de geschiedenis van de Formule 1 met Mark Webber op Albert Park. Het is waarschijnlijk mijn meest trotse dag ooit, zeker als we het vanuit de business- en sportkant zien." Het was voor Stoddart de 'eerste en enige dag ooit' dat hij op een F1-podium heeft gestaan. "En zelfs daarna ging het nog door. Schumacher, Jean Todt en Barrichello riepen ons naar Ferrari om ons te feliciteren." Uiteindelijk werd de bizarre puntenfinish gevierd met champagne, maar niet die van Minardi: zij hadden namelijk helemaal geen champagne. "Het was ook helemaal niet nodig om daar een voorraad van te hebben", aldus Stoddart, die vijf jaar lang aan het roer stond van het iconische team, alvorens het werd verkocht aan Red Bull en het team werd omgedoopt tot Toro Rosso, wat nu bekendstaat als AlphaTauri.