Hoe Perez zijn jeugd opofferde om bij Red Bull te belanden

Als jonge jongen kwam Sergio Perez in zijn thuisland Mexico in aanraking met het karten. Zijn vader werkte voor een Mexicaanse coureur en al snel wist Perez dat hij zelf wilde karten. Als deel van een 'gewone' familie was het lastig om als de Formule 1 te bereiken. Om het te maken moet je naar Europa. In eerste instantie stond zijn vader altijd aan zijn zijde, zo vertelt hij in de Talking Bull Podcast. "Al op jonge leeftijd legden we grote reisafstanden af, mijn vader, mijn broer en ik. Samen met onze monteur reden we tien à vijftien uur per weekend om aan een raceweekend mee te doen", zo herinnert hij zich. Toen kwam Carlos Slim in beeld. Op vijftienjarige leeftijd mocht Perez met behulp van wat sponsorgeld racen in Europa. Maar dat was, in tegenstelling tot zijn sponsormiljoenen van tegenwoordig, alleen genoeg voor het racen en niet voor de rest. "Ik moest zelf nog uitzoeken hoe en waar ik ging leven. Ik was toen vijftien jaar oud en ging alleen naar Duitsland. Ik sprak geen Duits en ook geen Engels. Dat heb ik daar pas geleerd." "Ik leefde op de bovenverdieping van een restaurant, want mijn teambaas had een eigen zaak. Ik mocht van hem leven met een paar van zijn koks. In mijn vrije tijd hielp ik hen en at ik veel schnitzels en apfelstrudel", lacht hij. Maar voor zijn familie was het lastig om hun 15-jarige zoon naar Europa te zien vertrekken, zonder garantie op succes. "Er was heel veel onzekerheid, jaar na jaar. Er was alleen geld voor een vliegticket heen, want mijn vader had nog wat airmiles over. Ik wist niet wanneer ik terug zou komen. Ik begon gewoon aan mijn reis, om in Europa voor mijn droom te gaan strijden. Het is gelukt en het heeft zich uiteindelijk uitbetaald. Als je iets met passie en toewijding doet, dan lukt het", zo klinken de inspirerende woorden van Perez. Maar je moet er toch echt wel wat voor over hebben, benadrukt hij. "Ik ging racen in de Formule BMW-klasse. Die reden twee keer in het voorprogramma van de Formule 1 en toen dacht ik: 'mooi, dan kan ik vrienden worden met Formule 1-coureurs.' Maar al snel begreep ik dat het heel anders zou zijn." "Het was heel stil. Ik leefde in een klein dorp en ik had mijn hele jeugd, mijn familie en mijn vrienden achtergelaten. De cultuur in Duitsland was heel anders dan in Mexico. Ik stapte op het vliegtuig en eigenlijk was ik plots in een ander leven beland. Ik heb regelmatig gedacht dat de Formule 1 onbereikbaar was en dat ik terug naar huis moest gaan. Het waren twee zware jaren, emotioneel gesproken. Ik was pas vijftien jaar oud, helemaal alleen en ik sprak de taal niet." Maar zijn familie sleepte hem er uiteindelijk doorheen. "Vanwege hun steun bleef ik daar. Het was ook de toewijding die meehielp. Ik ben zelf vader en het lijkt me echt enorm zwaar om je zoon dit te laten doen. Mijn familie, mijn vader en moeder, zij hebben me heel veel gesteund. Ook de rest van mijn familie, het was een soort familieproject. Men dacht dat we helemaal gek waren, en dat waren we ook", aldus Perez. En nu, zo'n vijftien jaar later, staat hij aan de vooravond van zijn elfde seizoen in de koningsklasse van de autosport. Hij komt bij een team terecht dat normaal gezien strijdt om overwinningen en misschien wel titels. "Ik had nooit gedacht dat dit me kon lukken. Het is een droom die uitkomt", aldus de 191-voudig Grand Prix-coureur.