Het is een aardige stoelendans daar bij Mercedes. In tijdsbestek van een paar jaar verliet motorgoeroe Andy Cowell het team, wisselden Mike Elliott en James Allison van positie, vertrok James Vowles als een kersvers teambaas richting Williams en wisselde Elliott en Allison wéér van positie. Allison en Elliott zijn als technische kopstukken al jaren tot elkaar veroordeeld bij Mercedes. Allison werd in 2017 aangesteld als technisch directeur, terwijl Elliott dat jaar de functie van Chief Technical Officer toebedeeld kreeg, nadat hij daarvoor bij het team werkzaam was als hoofd aerodynamica. Vier jaar lang werkten ze in die rol nauw met elkaar samen, met veel succes tot gevolg. Van 2017 t/m 2020 werd zowel de coureurs- als constructeurstitel gewonnen. In 2021 voegde het team daar een vooralsnog laatste constructeurstitel aan toe, terwijl de coureurstitel naar Max Verstappen ging. In dat jaar 2021 deed Allison een stapje terug en werd hij aangesteld als CTO, terwijl Elliott juist de nieuwe technisch directeur werd. Zo kon Allison zich naast de F1 bezighouden met andere zaken, zoals de zeilsport samen met Mercedes-partner INEOS. En toeval of niet, sindsdien is Mercedes niet meer de winnende machine van weleer. Natuurlijk valt dat moment ook samen met de introductie van de nieuwe generatie F1-auto's, waarbij het concept van de zero-pod Mercedes opviel. Het is een concept dat Elliott als de nieuwe eindverantwoordelijke altijd is blijven verdedigen, waarbij Mercedes als team zich steevast ferm achter Elliott schaarde. Tot de eerste race van dit jaar. Toen gaf Wolff aan dat het concept van de Mercedes niet klopte en dat er echt iets moest veranderen. We weten dat het team inmiddels hard werkt aan semi-ingrijpende maatregelen voor wat betreft het concept van de auto, waarbij men wél aangeeft dat het chassis dit jaar niet meer aangepast kan worden. Toen hadden we deze bui dus misschien al kunnen zien hangen... Elliott lijkt nu zijn conclusies getrokken te hebben en heeft aangegeven in zijn vorige rol beter tot zijn recht te komen, waarbij hij Allison aanwees als dé geschikte man voor zijn oude rol. En nu de nood aan de man is, is Allison dus terug. Voor de volle 100%, zo mogen we aannemen.
Red Bull voorbeeld voor hernieuwd succes?
Red Bull deed in een veel eerder stadium eigenlijk precies wat Mercedes nu doet. Na de dominante jaren aan het begin van het vorige decennium met Sebastian Vettel en Mark Webber achter het stuur, had topontwerper Adrian Newey behoefte aan nieuwe uitdagingen. Zijn betrokkenheid bij de F1-operatie werd wat teruggeschroefd, zodat hij zich kon richten op de zeilsport en bijvoorbeeld het ontwerpen en ontwikkelen van de Aston Martin Valkyrie hypercar. Na het tekenen van de Red Bull voor 2015 deed Newey dat bewuste stapje terug. Het hielp na twee magere jaren niet om Red Bull terug naar de top te helpen. Jaarlijks werden er wel een paar overwinningen gevierd, maar nooit was het genoeg om Mercedes echt te bedreigen. Natuurlijk, de tegenvallende Renault-motor hielp ook niet mee, maar je kreeg toch ook het gevoel dat Newey gemist werd. Naar verluidt begon de F1 weer meer en meer te kriebelen toen Red Bull de handen in 2019 ineensloeg met Honda, een project waar Newey zeer veel potentie in zag. De F1 was weer prioriteit nummer één. De nieuwe aerodynamische regels voor 2021 konden hem in eerste instantie nauwelijks bekoren, maar als ground-effect-expert kon hij wel zijn stempel drukken op de hele nieuwe F1-bolide. Binnen enkele jaren na zijn fulltime terugkeer mocht Red Bull zich weer kampioen noemen. Is dat enkel zijn verdienste? Nee, allicht niet, maar zijn stempel is altijd net een paar tienden meer waard. En als Mercedes van mening is dat met de terugkeer van Allison hetzelfde geldt voor dat team, dan is er met een paar tienden al heel veel gewonnen. Gaan ze die tienden dit jaar al vinden? Misschien niet, maar ook Newey had even de tijd nodig.
Meest gelezen
