Geen coureur die zo’n spraakmakende loopbaan meemaakte als Niki Lauda (Wenen, 22-2-1949 / 20-5-2019). Begonnen als (dik) betalende rijder, geëindigd als drievoudig wereldkampioen. En tussendoor bijna levend verbrand ‘(76), en even twee jaartjes ‘er tussenuit’ (’80 en ’81). Vorig jaar mei overleed de legende op 70-jarige leeftijd aan de complicaties van een longtransplantatie. De Oostenrijker komt uit een rijke Weense familie, maar die is niet bereid de jonge Nicolaus te steunen bij zijn raceambities. En dus sluit hij begin ’71 een lening van 30.000 pond af bij de Erste Oesterreichische Sparkasse om een vol seizoen Formule 2 te rijden, nadat hij eerder in de Formule 3 en in sportscars niet al te veel indruk had gemaakt. Lauda maakt tijdens de Grand Prix van Oostenrijk in ’71 zijn Formule 1-debuut bij March, eveneens met geleende centjes. Zonder ook maar een deuk in een pakje boter te rijden. In ’72 wil Lauda gecombineerd Formule 1 én Formule 2 rijden met March. "Dat kost je 120.000 euro", zegt teambaas Max Mosley. "Geen probleem", doet Lauda stoer en overtuigt de bank nogmaals. Totdat grootvader Lauda lucht krijgt van de deal. "Een Lauda hoort in de financiële pagina’s van de krant thuis, niet in het sportkatern." Kleinzoon laat zich niet uit het veld slaan en peutert het benodigde krediet los bij de Raiffeissenkasse , die ook nog eens garant staat voor een levensverzekering én geen rente vraagt. Lauda betaalt, en treft Ronnie Peterson bij March. Het seizoen 1972 wordt voor de Oostenrijker één grote nachtmerrie. De March 721X is een beroerde wagen, waarmee alleen de Zweed enigszins overweg kan. Lauda kan niet tippen aan de prestaties van Peterson en wordt aan het eind van het jaar afgedankt met de mededeling dat hij nog altijd een jaartje Formule 2 kan doen. Dankzij wat lucratieve toerwagenraces voor Alpina BMW kan Lauda slechts een klein deel van zijn lening aflossen. De rest staat open, en een zitje is niet in zicht. "Toen ik uit Bicester weg reed na mijn laatste confrontatie met March spookte het door mijn hoofd dat ik een einde aan mijn leven kon maken", bekent Lauda in zijn spraakmakende boek To Hell and Back . "Ik wist dat er een gevaarlijke T-kruising was en een dikke muur aan de andere kant." Maar zover komt het niet. Lauda kan in 1973 bij BRM Formule 1 rijden, nadat hij bij een test Vern Schuppan klop heeft gegeven. Maar: of hij wel even 100.000 euro zou kunnen betalen. Wéér leent Lauda geld van de bank, en zijn eerste termijn weet hij ternauwernood af te lossen met startgeld van toerwagenraces. Maar rond de Grand Prix van Monaco moet de tweede termijn worden afgelost, en Lauda heeft geen cent te makken. Maar dan verbaast de Oostenrijker iedereen en alles door in de straten van Monte Carlo doodleuk 25 ronden lang op de derde plaats rond te tuffen, achter Stewart en Fittipaldi. BRM-baas Louis Stanley is zo intens gelukkig, dat hij van zijn pupil geen geld meer hoeft te zien, en hem voortaan salaris betaalt. Moet Lauda alleen wél eventjes voor twee seizoenen bijtekenen. Dat doet ‘der Niki’. Inmiddels heeft Enzo Ferrari door dat de Oostenrijker een buitengewoon talent is. Hij koopt Lauda vrij van zijn BRM-contract en legt hem vast voor de volgende vier seizoenen. Alle schulden worden – uiteraard - ingelost. De rest is bekend: Lauda wordt prompt twee keer wereldkampioen met Ferrari (’75 en ’77) en een derde titel volgt met McLaren in 1984. "Ik zou het nooit meer zo hebben aangedurfd", bekent Lauda jaren later.
Meest gelezen
