Schumacher: "Daar moet Ferrari nog een tik op de vingers voor krijgen"

"Sebastian Vettel is net als iedereen maar een mens. Als je een coureur bent, wil je de steun voelen van je team. Je wil in een fijne omgeving werken, waar je je op je gemak voelt, maar waar je je ook nodig voelt", blikt Ralf Schumacher nogmaals terug op het gedwongen vertrek van Vettel bij Ferrari. "Dat heeft Sebastian niet meer gevoeld, omdat Ferrari de situatie op de verkeerde manier heeft opgelost. Daarom zou Ferrari in mijn ogen nog altijd een pechvogel* verdienen voor hoe ze deze situatie hebben aangepakt." Volgens Schumacher is de manier waarop Ferrari afscheid heeft genomen ook een van de redenen voor het mindere jaar van Vettel bij de Scuderia. "Zelfs een viervoudig wereldkampioen begint fouten te maken wanneer hij druk voelt. Ondanks al zijn ervaring, werd het hem namelijk ook even te veel", aldus Schumacher tegenover Sky Deutschland . "Daarmee laat Vettel zien hoe menselijk hij is, maar ook hoe menselijk de Formule 1 is", waarmee de voormalig Williams-coureur nogmaals doelt op wat druk met mensen maar ook Formule 1-coureurs doet. Schumacher verbaasde zich daarnaast over de snelle kwalificatieronde van Charles Leclerc tijdens de Grand Prix van Sakhir. "Charles is natuurlijk een coureur in het rijtje van talenten als Max Verstappen, George Russell en Lewis Hamilton. Toch blijft het raar om te zien dat hij zo'n goede tijd wist neer te zetten op een rondje waarin de motor zo'n grote rol speelt. Dat vind ik raar." Daarmee lijkt Schumacher te suggereren dat Vettel zijn bolide wellicht niet over dezelfde pk's beschikt als Leclerc zijn bolide. "Het zag eruit alsof ze Sebastian niet meer alles kunnen geven, als ik terugkijk naar de kwalificatie in Bahrein. Dat weet ik niet zeker, maar ik ben er in ieder geval wel zeker van dat ze Sebastian niet meer alle informatie zullen geven." Moet Red Bull met het oog op 2021 meer afgaan op wat Max Verstappen van zijn teamgenoot verlangt? Dit en meer in de nieuwste F1-podcast met Ruud Dimmers, Tom Coronel en Thomas van Groningen.