Special: Tom Coronel op weg naar de Formule 1

De autosportcarrière van Tom Coronel zat in de lift. Nadat hij hoge ogen gooide in het Duitse Formule 3-kampioenschap, en de Marlboro Masters won, koos hij voor een Japans avontuur, waar hij F3-kampioen werd en in de hoog aangeschreven Formule Nippon-klasse de titel wist te bemachtigen. De deur naar de Formule 1 stond open en Coronel zette vol in op een stoeltje in 2000 bij Arrows. Op 16 en 17 december 1999 nam Coronel plaats in de oranje-zwarte bolide op het circuit van Barcelona. RacingNews365 blikt met de coureur terug op zijn eerste meters in een Formule 1-auto en zijn grote F1-droom.

De beroemde middelvinger van Coronel

Van spanning was geen sprake bij Coronel in aanloop naar de eerste testdag. Het besturen van een Formule 1-auto boezemde hem geen angst in. Lachend vertelt Tom zijn eerste anekdote, over de weddenschap die hij met journalist Coo Dijkman had afgesloten de avond voor zijn eerste testdag. "Ik zat met Coo aan tafel en die vond het zo bijzonder dat ik niet gespannen was. Toen zei ik: 'Waarom gespannen zijn? Het is maar een auto met een gas- en rempedaal en een stuur'. Waarop hij vervolgde: 'Tom, dit is de Formule 1! Wat denk jij op het moment dat jij de pitstraat uitrijdt?'." Coronel vervolgt zijn verhaal lachend: "Wat ik dan zou denken? Jullie kijken ernaar, maar ik zit erin! Dan steek ik gewoon een dikke middelvinger naar je op aan het einde van de pitstraat!" "Hij geloofde niet dat ik dat zou doen, dus had ik hem gezegd aan het einde van de pistraat te gaan staan. Frits van Eldik heeft de foto van mij toen ik de eerste keer de pitstraat uit reed. Dikke middelvinger omhoog, haha."

Formule 1 blijft indrukwekkend

Tom Coronel had het tempo al snel te pakken tijdens zijn test en reed vergelijkbare tijden met Pedro de la Rosa, de Spanjaard die in 2000 voor Arrows uit zou komen, mede dankzij sponsor Repsol. "Ik vond de acceleratie en het remmen indrukwekkend, maar het gripniveau viel tegen. De Formule 1 reed toen met die gegroefde banden van Bridgestone, terwijl wij in Japan met slicks reden. Bovendien had de Formule Nippon toen meer downforce dan de Formule 1." "Na een ronde of vijf had ik de auto wel onder de knie en na twee stints zat het tempo er goed in. Barcelona was voor mij een nieuw circuit, aangezien ik vanuit het Duitse F3 naar Japan was gegaan. In tegenstelling tot de coureurs van nu had je niet de kans om duizend rondjes te rijden in een simulator." "De Formule 1 is uiteindelijk wel de ultieme raceklasse en race-ervaring. Het is in niets te vergelijken met de andere raceklassen. Het is de crème de la crème", concludeert Coronel.

Het kromme gaspedaal

De testdagen verliepen probleemloos, tot het moment waarop Coronel zijn tweede testdag voortijdig af moest breken. Kromme gaspedalen voorkwamen nog meer kilometers in de Arrows. "Het was een test en de mannen zeiden me mijn ding te doen. We hadden een prima test, maar ik moest rond 15:00 uur stoppen, want de gaspedaaltjes waren op. Er zat namelijk een titanium gaspedaal in, maar die trapte ik krom doordat ik net niet optimaal in die auto zat. Het laten schuimen van een ander stoeltje zou me echter een halve dag kosten. Dan maar pijn in de onderrug, maar ik wilde gewoon zoveel mogelijk rijden!" De teamleiding van Arrows en Coronel en zijn management waren zeer tevreden over het verloop van beide testdagen. Daarop werd besloten om met elkaar verder te praten over een mogelijk Formule 1-contract en alles dat daar bij kwam kijken. Morgen blikken we in deel 2 terug op het moment waarop de F1-droom van Coronel in duigen viel.