Het allereerste wereldkampioenschapspodium waarop Rossi te bewonderen was, was na de GP van Oostenrijk in 1996. De toen 17-jarige Italiaan reed op de A1-Ring, tegenwoordig Red Bull Ring, naar een derde plaats in de 125cc-race. Twee weken later liet de jonge Rossi die prestatie opvolgen door een overwinning op het Masaryk-circuit in Brno, Tsjechië - de eerste van tot dusver 115 GP-zeges. Ondanks moeilijke jaren te hebben gekend bij Ducati (2011-'12) kreeg Rossi het in elk seizoen voor elkaar om zich te laten zien op het podium. De jaren 2003, 2005 en 2008 bleken daarbij het meest succesvol - in die seizoenen wist Rossi een ongelooflijk aantal van zestien (!) podiumplaatsen te scoren. In het eerstgenoemde jaar betekende dat zelfs dat hij in elke wedstrijd bij de top drie eindigde. Op het Termas de Rio Hondo-circuit in Argentinië maakte Rossi van 23 achtereenvolgende seizoenen er 24, door achter Marc Marquez en vlak voor Andrea Dovizioso als tweede over de meet te geraken. Het betekende tevens de eerste podiumplaats voor de Italiaanse Yamaha-rijder sinds de Duitse Grand Prix van 2018, waarin hij eveneens als tweede over de eindstreep reed. De trofee die hij in Argentinië aannam, was zijn 233ste in een wereldkampioenschap van de FIM. Rossi werd zoals gezegd negenmaal wereldkampioen, de laatste keer dat hij dat deed is echter al een tijdje geleden. Op 30-jarige leeftijd veroverde Il Dottore zijn negende kroon, toen hij in 2009 de beste van de wereld bleek.
Meest gelezen
