De negende startpositie, na een elfde tijd in de kwalificatie, is geen afspiegeling van de ware snelheid van de Red Bull. Max Verstappen was bezig met een snelle ronde en zou probleemloos in Q3 zijn gekomen, ware het niet dat Kevin Magnussen zijn Haas in de muur parkeerde in de slotseconden van Q2. In een klap waren de kansen op een goede kwalificatie verkeken. Verstappen deed het na de kwalificatie af als 'pech', maar Red Bull wachtte zeer lang om de call te maken om te wisselen van de medium naar de soft band. Net als Ferrari en Mercedes wilde het team haar snelle tijd in Q2 rijden op de medium band, omdat deze band tijdens de race een voordeel heeft ten opzichte van de soft band. De zachtste band is sneller over een ronde, maar slijt zeer snel in Montreal. Het plannetje van Red Bull mislukte, door de kleine onderlinge verschillen. Pas in de slotminuten werd Verstappen de baan opgestuurd op het rode rubber, om zich zo veilig te rijden voor een plekje in Q3. Dat plan mislukte compleet. Een blik op de startopstelling en de verschillen tussen de coureurs, leert dat een derde startpositie mogelijk was geweest. Het gat tussen nummer twee, Lewis Hamilton, en nummer drie, Charles Leclerc, was zeer groot. De vierde tijd van Daniel Ricciardo, vlak achter de Ferrari-coureur is een tijd die Verstappen met speels gemak verbeterd zou hebben. Waar verliest Red Bull het? Bij het analyseren van de sectortijden moet niet gekeken worden naar de snelste sectortijden van de kwalificatie. Dit om de eenvoudige reden dat Verstappen niet deelnam aan Q3: de sessie waarin de motoren 100% open zijn geschroefd, er nog meer rubber op de baan ligt en de coureurs tot het uiterste gaan. De tijden in Q2 en VT3 een betere houvast, waarbij Verstappen in de eerste en tweede sector prima mee kon komen, maar in de laatste sector een halve seconde per ronde verliest ten opzichte van Ferrari. Een kleine 20 seconden rijden de mannen daar volgas, iets waar alleen vermogen belangrijk is. Het verlies ten opzichte van Mercedes is in alle sectoren aanwezig en bedroeg op het rechte stuk een drie tienden. Slechte kwalificatie biedt mogelijkheden Doordat Verstappen als elfde afgevlagd werd heeft hij de vrije bandenkeuze en kan hij, net als zijn concurrenten, op de medium band de race aanvangen. Iets dat oorspronkelijk al het plan was. Teamgenoot Pierre Gasly en de andere mannen tussen de posities vier en acht staan, met uitzondering van Valtteri Bottas, allen op de soft band. Voor de Red Bull-coureur is het zaak om deze binnen enkele ronden te passeren en daarna zijn eigen race te rijden. Qua tactiek heeft hij dezelfde mogelijkheden als de concurrenten voor hem.
Volop kansen tijdens de race Het is algemeen bekend dat de Honda-motor tijdens de kwalificatie meer tekort komt dan tijdens de race. De party modus van de Japanse krachtbron is minder sterk dan die van Ferrari en Mercedes. In de wedstrijd worden de motoren verder teruggeschroefd, waarbij de onderlinge verschillen kleiner zijn. Voor Verstappen betekent dit dat hij minder tijd verliest op de rechte stukken. Bandenslijtage wordt cruciaal in Canada. Het wordt tijdens de race warmer dan de afgelopen dagen, met een temperatuur van ongeveer 28 graden. Op vrijdag en zaterdag zagen we een hogere slijtage van de achterbanden bij diverse teams, waaronder Ferrari. Als Red Bull de bandenslijtage onder controle weet te houden liggen er zeker kansen. In de afgelopen races was Verstappen sterker dan Vettel en Lecerc, al lijkt de polesitter nu buiten schootsafstand. Last but not least, kent de Canadese Grand Prix vaak een verrassend verloop. De kans op een Safety Car is aanzienlijk, doordat de muren dicht naast de baan staan. In de vrije trainingen en kwalificatie zagen we diverse coureurs de muur raken. Mocht Verstappen naar het podium rijden, dan is het zeker niet voor het eerst dat hij dit na een indrukwekkende inhaalrace doet. Fraaie voorbeelden daarvan zijn de GP's van Amerika in 2018 en de GP van Brazilië in 2016.
Meest gelezen
