In een Porsche 911 GT3 RSR wilde Toto Wolff laten zien dat hij het ronderecord kon verbeteren. Het kwam hem duur te staan. Op het circuit waar wijlen Niki Lauda in 1976, 47 jaar geleden, bijna overleed toen hij in een vlammenzee terecht kwam, wilde Wolff de recordtijd aanscherpen. In gesprek met BBC blikt de Mercedes-teambaas terug. "Er werd gezegd dat alleen locals echt snel konden zijn op de Nordschleife en er waren professionele coureurs die zeer succesvol waren op internationaal niveau maar op dit circuit niet in de buurt van de lokale bevolking konden komen. Dus ik zei tegen mezelf: ik ga ze laten zien dat ik de records kan verslaan", herinnert hij zich. Lauda raadde het ten strengste af. "Niki heeft daar een zwaar ongeluk gehad waarbij hij bijna omkwam in de vlammen. Hij zei tegen me: 'Doe niet zo stom. Niemand geeft om rondetijden op de Nordschleife. Je kunt er doodgaan. Kijk naar mij'."
Klapband
De littekens van de brandwonden op het gezicht van Lauda waren niet genoeg om Wolff af te schrikken. "Het vorige record op de Nordschleife stond op zeven minuten en vijf seconden en in een van de oefenronden heb ik het record verbroken." Inderdaad. Hij dook in zijn oefenronde al twee seconden onder de recordtijd, maar Wolff wilde meer. In zijn tweede poging kreeg hij echter een klapband op hoge snelheid. "De auto voelde nooit stabiel aan. De banden waren gewoon niet goed genoeg voor dit soort downforce." "Toen we uiteindelijk de baan op gingen, begon ik aan de ronde en voelde ik dat er iets mis was. Ik had mijn ronde af moeten breken en een pitstop moeten maken, maar dat heb ik niet gedaan. Ik wilde het gewoon doen en toen kreeg ik een lekke band op de meest gevaarlijke plek. Het eindigde in een heel, heel zwaar ongeluk."
Verlamming
Wolff crashte hard, 27G, de Porsche vloog meerdere malen over de kop en kwam ruim 350 meter verderop tot stilstand. Vol adrenaline wist hij nog uit te stappen en over de vangrails te klimmen, maar daarna stortte hij ter aarde. "Het ambulancepersoneel vond me liggend in het gras achter de vangrail met mijn helm op. Ik heb daar geen herinneringen aan. De eerste herinnering die terugkwam was in de ambulance toen ik vreemde tintelingen in mijn benen voelde. Dat was geen fijn moment." "Ik dacht: 'Als dit eindigt in een verlamming...' Het was echt het domste idee van mijn leven en ik herinner me dat ik naar het ziekenhuis werd gebracht, een MRI-scan kreeg en tegen de dokter zei: 'vertel me of alles in orde is met mijn ruggengraat'. Maar dat kon ze niet." "Een kwartier later vertelde de arts me dat ik wat breuken had, maar dat mijn ruggenmerg niet was aangetast. Dat waren vijftien verschrikkelijke minuten. Dat was het moment waarop ik tegen mezelf zei: 'nooit meer doen'", aldus Wolff. Check hieronder de beelden van de crash achteraan het filmpje.
aOQ_6TM_3Ac
Meest gelezen
