De Vries op poleposition om de eerste Formule E-wereldkampioen ooit te worden

Sinds dit seizoen mag de Formule E-kampioen zich daadwerkelijk wereldkampioen noemen, nadat de FIA het predicaat wereldkampioenschap uitdeelde aan de elektrische raceklasse. Na dertien E-Prix staan er twee Nederlanders bovenaan in de strijd om die eerste wereldtitel. Nyck de Vries gaat met 95 punten en een voorsprong van zes punten op Robin Frijns het laatste raceweekend, waarin twee races worden verreden, in. Nummer drie in het kampioenschap, Sam Bird, heeft 81 punten achter zijn naam staan. Het belooft, al helemaal in de wetenschap dat het Formule E-klassement heel snel kan worden opgeschud, een razendspannend weekend te worden. In aanloop naar die twee races op het voormalige Berlijnse vliegveld Tempelhof sprak RacingNews365 met de Fries die uitkomt voor het Formule E-team van Mercedes. Gevraagd of de baan op Tempelhof, die tijdens de eerste race met de klok mee en tijdens de tweede race tegen de klok in zal worden afgelegd, zijn Mercedes-bolide ligt, denkt hij van wel. "Ik denk niet dat er één type circuit is dat ons goed ligt", begint hij zijn verhaal. "Het algemene pakket van ons bij Mercedes is goed. De wisselende resultaten hebben vooral te maken met het kwalificatieformat", zo doelt hij op het feit dat de coureurs die er het best voorstaan in het kampioenschap tijdens de kwalificatie als eerste de baan op moeten. Daardoor hebben ze vaak de minste grip en dus het grootste nadeel. In Berlijn start hij tijdens de eerste race van het weekend dan ook sowieso in de eerste groep. Een nadeel, maar de man uit Sneek probeert er niet te veel op in te gaan. "Alles zal afhangen van de manier waarop de baan evolueert. Als het circuit in groep 4 een halve seconde sneller is dan in groep 1, dan kan ik dat niet goedmaken. De tijd zal het ons leren", aldus De Vries, die wel denkt dat het circuit hem persoonlijk goed ligt. "Ik heb hier vorig jaar goede resultaten gehaald, dus dat denk ik wel." Al met al heeft hij er zin in. Op het vliegveld is er een veredeld stratencircuit opgebouwd, waar de muren dichtbij staan en fouten worden afgestraft. Dat hoort bij die klasse, oordeelt de Nederlander. "Zonder twijfel verkies ik een stratencircuit in deze klasse boven een permanent circuit. Dat hoort er echt bij, dat racen in de grote steden. Wij komen naar de mensen toe in plaats van andersom en dat maakt de sport toegankelijk."