De Vries weer succesvol na moeizaam jaar: "Eindelijk weer ergens voor vechten"

Nyck de Vries kroonde zichzelf voor het eerst in twee jaar weer als racewinnaar tijdens de FIA WEC (World Endurance Championship) 6 uur van Imola. De Nederlander stond sinds de E-Prix van Berlijn van mei 2022 droog, maar klom in Imola eindelijk weer op de hoogste trede van het podium na een sterke race. In een exclusief interview met RacingNews365 spreekt de Mahindra-coureur onder andere over wat hij voelde toen hij, 737 dagen na zijn laatste overwinning, weer van de overwinningschampagne mocht genieten.

De Vries moest namelijk van ver komen, want nog geen jaar geleden stond hij als Formule 1-coureur onder druk bij AlphaTauri. Zijn debuutseizoen kwam abrupt ten einde toen hem na tien races de deur werd gewezen door het team uit Faenza. Het was een bittere en misschien zelfs onverdiende klap voor de Nederlander, want tijd is juist cruciaal voor Formule 1-debutanten als ze succesvol willen zijn in de koningsklasse van het racen. Ze moeten vroeg of laat hun draai zien te vinden, maar geduld is daarbij cruciaal.

De Grand Prix van Groot-Brittannië werd dus het keerpunt in de carrière van De Vries, want het vertrek bij de Red Bull-familie zorgde er uiteindelijk voor dat hij de tweede helft van het seizoen zonder stoeltje kwam te zitten. Gelukkig begon de Nederlander met een schone lei aan 2024: hij rijdt nu voor het team van Mahindra in de Formule E en ook in het WEC doet hij weer serieus mee met Toyota. Daar krijgt hij nu de kans om zijn talent te laten zien, en de eerste vruchten wierpen zich af in Imola.

Geen sprake van verdriet

Op 21 april was het dan eindelijk zover: De Vries stond voor het eerst sinds 2022 weer op het podium met Toyota-teamgenoten Mike Conway en Kamui Kobayashi. Hij wist in ieder geval één ding zeker: op dat moment dacht hij niet aan zijn mislukte avontuur bij Red Bull. "Het voelt geweldig om weer op het podium te staan en onze eerste WEC-race te winnen. Ik moet toegeven dat ik me niet verdrietig voelde over alles wat er de afgelopen twaalf maanden is gebeurd."

Na een ontzettend sterk optreden van de drie Toyota-rijders overheerste vooral het trotse gevoel, zowel bij De Vries als bij de andere heren. "Ik ben gewoon ontzettend blij en ik voel me heel bevoorrecht dat ik deel uit mag maken van dit team. Ik denk dat Toyota en ons hele team gewoon fantastisch werk hebben geleverd. Mike deed het fantastisch tijdens de eerste twee stints en ik denk dat ik zelf ook twee sterke stints gereden heb. Kamui had de zwaarste taak van ons allemaal, want hij sprong juist in de auto toen de omstandigheden het lastigst waren terwijl hij ook nog eens energie moest besparen."

Toch leverde de inzet van het gehele team uiteindelijk succes op en voor De Vries werd het al snel een dag om nooit meer te vergeten. "We hebben de race echt gewonnen door de uitvoering, want we maakten amper fouten en de manier waarop we wonnen maakte me gewoon heel erg trots. Ik ben echt blij om eindelijk weer champagne te proeven! Maar afgezien daarvan geloof ik ook weer in mezelf en gelukkig delen de mensen met wie ik nu werk dat gevoel ook, dus het was gewoon heel fijn om dat weer terug te vinden."

Vechtersmentaliteit

De manier waarop hem door de Red Bull-familie de deur werd gewezen zou het vertrouwen van iedere coureur beschadigen, vooral gezien de beslissing onaangekondigd kwam. Daarom voelde de Nederlander zich juist emotioneel toen hij in Imola op de hoogste trede van het podium plaats mocht nemen, wetende dat het zijn zelfvertrouwen in de Formule E en het WEC nieuw leven in zou blazen. "Natuurlijk denk ik dat de emotionele kant van het winnen en vooral het zelfvertrouwen in het algemeen, ongeacht de opbouw ervan, een grote invloed zal hebben op mijn prestaties op de baan. Vooral wat ik het team te bieden hebt en het soort werk dat we samen kunnen doen."

Dat het zelfvertrouwen van De Vries alsmaar lijkt te groeien werd wel duidelijk toen hij een inhaalactie inzette tijdens zijn tweede stint. De Nederlander wilde de #50 Ferrari hoe dan ook voorbij en belandde daardoor bijna in het gras, maar de gewaagde inhaalactie zorgde wel voor een glimlach op het gezicht van De Vries. "Ik kan eindelijk weer ergens voor vechten. Ik merkte op een gegeven moment, tijdens die tweede stint, dat ik het echt gewoon leuk vind. Racen, ergens voor kunnen vechten en dat doen met een geweldige groep mensen en met geweldige teamgenoten was heel erg leuk."