Verstappen genoot ouderwets op Monza: "Ja, dat was tof"

De openingsfase van de Grand Prix van Italië verliep zeer spectaculair. Lando Norris probeerde Max Verstappen te passeren bij de start, waarna Verstappen de chicane afstak en zijn positie moest afstaan. Een paar ronden kwam het tot een nieuw duel, toen Verstappen Norris bij de eerste chicane via de buitenkant inhaalde. Daarna verdween de Nederlander aan de horizon. Verstappen genoot van het gevecht.

"Ja, dat was tof", vertelt Verstappen tegenover onder meer RacingNews365. "Er gebeurde veel na de eerste ronde, zelfs al in bocht 1. Ik denk dat Oscar Piastri en Charles Leclerc ook met elkaar aan het vechten waren, dat kon ik in mijn spiegel zien. Het duurde twee, drie ronden voordat het een beetje tot rust kwam, en vanaf dat moment ging het prima."

Verstappen had niet direct het idee dat hij zomaar Norris van zich af kon houden. "Dat weet je niet. Natuurlijk push je wat harder om vooraan te rijden en dan zal de tijd het leren, in die stint, of je het kunt vasthouden of niet. Maar na een paar ronden zag het er heel goed uit."

Norris was in eerste instantie kritischer, maar in de persconferentie kon hij het gevecht ook wel waarderen. "Het was op een bepaald moment een beetje close, maar het was wat ik verwachtte. Het was leuk racen. Pittig, zoals verwacht. Dit soort gevechten waardeer ik het meest. Het was mooi om even een paar ronden aan de leiding te rijden, maar dat hield niet lang stand."

McLaren had gewoon geen schijn van kans, zag Norris. "Max’ snelheid was gewoon veel te goed voor ons, vooral in de eerste stint. Het zat dicht op elkaar; zelfs toen hij me in bocht één inhaalde, trapten we allebei vrij laat op de rem en haalden we maar net de bocht. Het was close. Ik had het gevoel dat er misschien op een bepaald moment een beetje contact was. Zenuwslopend dicht bij elkaar en spannend daardoor.

Norris had zich op een uitgebreider gevecht verheugd. "Ik wens dat het wat langer had geduurd. Het was gewoon een lastige race voor ons, niet het tempo dat we wilden. We hoopten tenminste mee te kunnen doen om de zege. Maar Max had een vrij makkelijke race. Er is duidelijk werk aan de winkel voor ons."

Maar vond Norris het uitsluitend tof, of ging het ook over het randje bij de start? "Uiteindelijk is dat niet aan mij om te beslissen. Ik heb er niks op aan te merken. Het was goed. Het moment dat ik bedoelde met zenuwslopend close was toen hij me buitenom in bocht één inhaalde. Dat was zo’n situatie van: wie remt er het laatst?"

"Maar ik wist dat Max, aan de buitenkant, in een veel sterkere positie zat dan ik. Hij kan zich veroorloven om veel meer op de limiet en agressiever te zijn dan ik. Ik kan het me niet veroorloven om mijn voorvleugel te verliezen of schade op te lopen, wat het ook mag zijn. Ik had het gevoel dat ik de risico’s nam die nodig waren en mijn bijdrage leverde (aan het gevecht red.), maar ik was gewoon niet snel genoeg."