Woedende teambaas strafte zijn F1-coureurs: "Ik ging volledig door het lint"

Van 1991 tot en met 2005 stond Eddie Jordan met zijn team, Jordan Grand Prix, op de grid van de Formule 1. Jordan was aan het einde van 1979 zijn eigen raceteam begonnen toen hij in financieel zwaar weer zat. In 1991 was het zover en werd de koningsklasse aangedaan, waarbij Gary Anderson werd ingehuurd als hoofdontwerper.

In 1997 reden Ralf Schumacher en Giancarlo Fisichella voor het team. Tijdens de Grand Prix van Luxemburg, op de Nurburgring, crashten de teamgenoten, samen met de Ferrari van Michael Schumacher, nadat ze respectievelijk als P4 en P8 de race mochten aanvangen. Hier was teambaas Jordan absoluut niet over te spreken, laat hij nu in zijn podcast Formula For Success, weten. Samen met David Coulthard bespreekt hij het moment dat hij 'helemaal door het lint ging': "De auto uit 1997 was bijzonder sterk en ik kreeg de indruk dat toen Giancarlo op de tweede plek lag, hij niet bereid was deze op te geven voor Ralf omdat hij veel sneller was. En hij kwam bij de haarspeldbocht en ze raakten elkaar."

Geen hoogtepunt uit zijn carrière, om zacht uit te drukken: "Ik ging helemaal door het lint. Zelfs het meest liberale land ter wereld zou hebben gecensureerd wat ik had gezegd, zo gemeen was ik tegen ze. Ik zei tegen ze dat ze twee totale w*nkers waren. Ik zei dat ze het niet verdienden om in de auto te zitten en dat ik ze zou ontslaan zodra ik de auto's terugkreeg."

"De ergernis die ze het team onnodig bezorgden"

"Ik kalmeerde wel, maar ik heb er nooit de grap van ingezien, want in mijn optiek heeft het ons veel gekost." Het team had namelijk op dat moment nog geen overwinning behaald, en leek tijdens de GP in Luxemburg in eerste instantie kans te maken.

Als straf moesten Ralf en Giancarlo naar de fabriek komen. "Ik liet ze een week in de fabriek zitten terwijl ze de auto's in de garage repareerden. Ik zorgde er voor dat ze naar Engeland kwamen en dat ze evenveel uren moesten maken als de monteurs, want ik wilde dat ze zagen hoeveel pijn ze de rest van het team hadden aangedaan."

"En dan heb ik het nog niet eens over de financiële stress of pijn, maar gewoon de ergernis die ze het team onnodig bezorgden", zo sluit de voormalig teambaas af.