Om te begrijpen of de nieuwe Mercedes W14 een directe evolutie zal zijn van zijn voorganger, of dat men toch nieuwe wegen inslaat, is het belangrijk om naar de auto van 2022 te kijken. Dit is alleen maar zinvoller nadat teambaas Toto Wolff zich liet ontvallen dat de nieuwe auto qua vorm niet zoveel hoeft te verschillen ten opzichte van die van het afgelopen seizoen. Echter, er gaan geruchten die worden gestaafd door bronnen vanuit het team dat de W14 in veel opzichten een revolutionair concept zal laten zien. De W13 van afgelopen seizoen was een bolide waar gedurende het overgrote merendeel van het seizoen het ware potentieel moeilijk uit te wringen viel. Bij de introductie van de size-zero sidepods tijdens de wintertest werd duidelijk dat de ambities naar beneden bijgesteld dienden te worden. Dat concept had namelijk als belangrijkste probleem de sterke neiging van de tot porpoising aan het licht gebracht, waardoor het potentieel dat de technici in de simulaties hadden gezien niet volledig benut kon worden. Het was nodig om verre van ideale rijhoogtes aan te houden, wat een ernstig verlies aan downforce via de vloer veroorzaakte. Het onvoorspelbare gedrag bleef lange tijd aanhouden, op alle soorten circuits, terwijl de engineers onder leiding van Mike Elliott schijnbaar met blinde koppigheid zochten naar betere prestaties. In werkelijkheid was de keuze om de ontwikkeling voort te zetten niet gemaakt uit koppigheid, maar uit bittere noodzaak om de problemen van het project volledig te begrijpen. Met het oog op 2023 zou het namelijk geen zin hebben gehad om de ontwikkeling van de W13 onmiddellijk te staken, zonder inzicht te hebben in de oorzaken die hem traag en nerveus maakten. In Brackley begon men in Hongarije oplossingen te vinden, en vanaf dat moment kon men aan 2023 denken. Aan de andere kant ging de ontwikkeling door tot in Austin, toen nog niet besloten was welke weg voor de W14 gevolgd moest worden: óf een zuivere breuk met de W13 om concepten vergelijkbaar met Red Bull aan te houden, óf vasthouden aan het eigen globale concept.
Onlangs verklaarde Toto Wolff dat de W14 een sterk familiegevoel zal behouden met de vorige bolide, terwijl de nieuwigheden binnenin en onder de totaal vernieuwde vloer zullen worden verborgen en dan met name met betrekking tot de venturi-kanalen. De kans is groot dat de sidepods vooral aan de voorkant een soortgelijke vorm kunnen behouden als de W13 met verticale inlaten (zie illustratie hierboven). Het lijkt er echter op dat de achterkant minder taps zal aflopen (minder size-zero, zie illustratie hieronder) en wel om twee redenen. Eén van aerodynamische aard, met een vlak gedeelte ter hoogte van de achterwielophanging, waardoor aan de achterzijde een 'T' gevormd wordt om de efficiëntie van de diffuser te verhogen door de beam wing te benutten. De tweede reden is van structurele aard: de overhang van de bodem (richting de achterwielen) van de W13 had hem namelijk aan de uiteinden flexibel gemaakt en om dat tegen te gaan was hij verdikt, waardoor het gewicht toenam. Dit jaar is het minimumgewicht teruggebracht tot 796 kg, wat betekent dat het van cruciaal belang is om elk onderdeel lichter te maken. De versnellingsbak wordt een grondige evolutie van de vorige, met een andere opstelling van de interne onderdelen van de achterwielophanging. Wat de krachtbron betreft zijn de technici onder leiding van Hywel Thomas, die de motor reeds een keer hebben gestart, ervan overtuigd dat de prestaties in lijn liggen met die van Honda en Ferrari. In samenwerking met Petronas is een enorme inspanning geleverd om de verbranding te optimaliseren, waarbij ook het verbruik is verbeterd dankzij een nieuwe samenstelling van de brandstof.
Meest gelezen
