Hoe Ricciardo zijn zure Red Bull-nasmaak eindelijk wist weg te spoelen

Daniel Ricciardo spendeerde vier seizoenen in de Red Bull-junioropleiding toen hij halverwege 2011 zijn eerste Formule 1-meters mocht maken bij HRT. De jaren daarna ging het snel. Na tweeënhalf seizoen in de achterhoede en het middenveld bij HRT en Toro Rosso mocht hij van Marko op komen draven bij Red Bull. In 2014 verving hij daar namelijk Mark Webber. Ricciardo was al snel een van de lievelingen van Marko en werd op handen gedragen. Na een teleurstellend seizoen van het team vertrok Sebastian Vettel bovendien naar Ferrari, waardoor Ricciardo - die al drie races had gewonnen en de Duitser in zijn eerste seizoen bij Red Bull had verslagen - de absolute kopman werd. Zijn grote, brede glimlach was alom bekend en hij had het naar zijn zin bij Red Bull, al wist hij nooit echt een gooi te doen naar de titel. Mercedes was altijd net iets te sterk. In zijn derde seizoen, in 2016, kwam hij het dichtstbij en eindigde hij in een competitieve Red Bull-bolide achter Lewis Hamilton en Nico Rosberg als derde in het kampioenschap. In gesprek met onder meer RacingNews365 blikt hij terug en vertelt hij dat 2016 inderdaad het seizoen was gedurende welke hij bij Red Bull het meeste plezier had. "Het was een heel goed seizoen toen met Red Bull. Pas in 2020 heb ik weer zoveel plezier gehad als in dat jaar." Want de jaren na 2016 ging het bergafwaarts bij Red Bull. In tegenstelling tot Daniil Kvyat had hij van zijn nieuwe teamgenoot Max Verstappen veel meer tegenstand te dulden. De piepjonge coureur werd jaar in, jaar uit beter en Ricciardo zat steeds minder goed in zijn vel. Toch waren de twee prima aan elkaar gewaagd. Toch voelde Ricciardo dat de waardering bij Red Bull voor hem afnam. "Als je in jezelf gelooft, dan waardeer je jezelf als individu. Dat wil je graag laten zien en je vergelijkt je dan ook altijd met je teamgenoot. Ik had toen het gevoel niet gewaardeerd te worden zoals ik dat graag had gezien, dus dat was wel een reden om te vertrekken", zo vertelde Ricciardo vorig jaar over zijn vertrek bij Red Bull. Niet veel later won hij de Grand Prix van Monaco, zijn laatste race die hij won, maar uiteindelijk besloot hij toch naar Renault terug te keren, om daar zijn glimlach weer terug te vinden. Tekst gaat verder onder de afbeelding

Maar dat lukte daar in eerste instantie ook niet. Weliswaar was hij de absolute kopman, de Renault-bolide die hij in 2019 tot zijn beschikking kreeg kon weinig potten breken. Of in ieder geval minder potten dan gehoopt, want het Franse team bleef maar de ambitie uitspreken om podiums te halen en races te winnen op de middellange termijn. Het werd in 2019 dan ook zijn eerste seizoen sinds zijn periode bij Red Bull dat hij niet op het podium stond. Renault werd teleurstellend vijfde in het klassement en een vierde plaats was het hoogst haalbare voor de Australiër. Het zorgde ervoor dat hij meteen weer achter zijn oren ging krabben. Want zijn tweejarige contract liep tot en met het 2021-seizoen. Uitzicht op grote verbetering was er niet en toen het 2020-seizoen uit werd gesteld en een mogelijkheid zich voordeed, hapte Ricciardo opnieuw toe. Hij tekende een contract bij het Britse team, waarbij Carlos Sainz was los gekweekt door Ferrari. De vraag is echter of dat de goed keuze is geweest, want de afgelopen maanden heeft Ricciardo plots zijn glimlach teruggevonden. Zijn twee podiumplaatsen, daar genoot hij met volle teugen van en het echte plezier is naar eigen zeggen voor het eerst sinds dat ene jaar bij Red Bull, 2016, weer terug. "Op dit moment geniet ik echt van dit seizoen", glundert hij. "Ik hou van het racen, al zal dat gevoel ook wel aangewakkerd zijn door de lockdown aan het begin van het jaar. Ja, het is een cool jaar, en dit is hoogstwaarschijnlijk het meest gelukkig makende jaar sinds 2016." "Vooral dat laatste jaar bij Red Bull was emotioneel heel zwaar", herinnert hij zich. "Aan de start van het jaar dacht ik dat ik voor de wereldtitel kon gaan, maar halverwege het seizoen realiseerde ik me dat ik een nieuwe stap wilde maken. Vervolgens volgden de uitvalbeurten in ram tempo op", verzucht hij. "Er waren toen veel emoties, dus ik denk dat dat het zwaarste jaar was voor mij. Vorig jaar bij Renault was het leuk om bij een nieuw team te zijn, ook al waren de resultaten teleurstellend. Dit jaar is het echter nog veel leuker, want we bouwen nu verder op dat fundament en we hebben een aantal hele goede resultaten neergezet", glundert hij. Op papier lijkt Renault zich echter sneller te ontwikkelen dan McLaren, waardoor het nog maar de vraag is of zijn keuze de juiste gaat zijn en of zijn glimlach volgend seizoen wederom iedereen in de paddock kan verblinden.