Adrian Newey stond aan het roer bij de topteams van Williams, McLaren en Red Bull waar hij uiterst succesvol was. De veelgeprezen Brit geldt als een van de mensen die een belangrijke rol speelde in de veranderende Formule 1-ontwerpen. In 1988 debuteerde Newey in de Formule 1, nadat hij in de jaren daarvoor werkzaam was geweest in het Amerikaanse CART-kampioenschap, tegenwoordig omgedoopt tot IndyCar. In zijn lange carrière stond hij aan het roer van vele prachtige en succesvolle bolides, toch kiest hij een opvallende wagen als hem gevraagd wordt op welke auto hij het meest trots is. "Dat is de Leyton House van 1988, daar ben ik het trotst op ondanks dat deze nooit een race won. Het was mijn eerste Formule 1-auto. Aan het einde van het turbo tijdperk, waarin de auto’s steeds groter en lomper werden. Het draaide allemaal om zoveel mogelijk vermogen, waarbij auto's een brede achtervleugel en brede sidepods hadden." "We beschikten over een motor waarmee we 200 pk tekort kwamen, dus moesten we een efficiënte auto ontwerpen. Ik ging daarbij voor een erg compacte en smalle bolide. We probeerden daarbij om maximale downforce te genereren. Met deze auto wijzigden we de koers van de Formule 1 een beetje." Tekst gaat verder onder de foto.
De nieuwe, frisse designwind van Newey werd door veel concurrenten overgenomen. In de jaren die volgden werden de auto's aanzienlijk ranker gebouwd, met smallere sidepods en efficiëntere vleugels. "Veel teams kopieerden ons ontwerp één op één, of grote delen ervan, waarbij ze hun auto’s veel smaller en efficiënter maakten. Met deze auto verhoogden we het level van aerodynamica in de Formule 1", blikt de ontwerper tijdens de Royal Automobile Club Talk Show terug. In zijn poging om de auto zo smal mogelijk te bouwen maakte Newey wel enkele fouten. Deze kwamen pas aan het licht toen Ivan Capelli de bolide testte op het circuit van Imola. "Ons ontwerp kende wel wat tekortkomingen, maar daar kwamen we te laat achter. We lieten Capelli, een erg enthousiaste kerel, in de mock-up van onze auto plaatsnemen. Daarin monteerden we de pedalen en alles voelde prima aan. Maar, toen hij in Imola in de auto moest rijden was hij niet blij. Ik denk dat we iets te enthousiast waren geweest, maar dat was ook mijn fout. Ik ging te ver in een poging om de auto nog compacter te maken." "Tijdens de eerste testdag in Imola kon hij niet schakelen, omdat hij zich niet kon bewegen. Na afloop van die dag stuurde ik het team naar het hotel en werkte ik de gehele dag aan een oplossing. Ik maakte een gat in de monocoque, fabriceerde vervolgens een mail en plaatste deze terug in de auto. De monteurs hoefden deze de volgende dag alleen maar groen te spuiten", lacht Newey.
Meest gelezen
