Veekay beloont ijzersterke IndyCar-race met podium in Detroit

Poleposition was er voor Arrow McLaren SP-coureur Pato O'Ward, die in december voor het Formule 1-team van McLaren gaat testen. Rinus 'Veekay' van Kalmthout, voor wie het stratencircuit Belle Isle Park compleet nieuw is, start als twaalfde en wel op de rode, zachte banden. Bij de start verliest Veekay één plekje aan Felix Rosenqvist, maar hij komt al direct na twee ronden binnen. Het is zijn manier, net als die van vele anderen, om direct voor de rest van de race afscheid te nemen van de reds . In de daaropvolgende ronden volgen steeds meer mensen dat voorbeeld. Vooraan ontstaat een enorme trein aan auto's die op rode banden niet het tempo hebben. Het is koren op de molen van Veekay, die te midden van de leidende groep aan kan sluiten bij die trein, om vervolgens iedereen voor hem één voor één weg te zien vallen. Door zijn vroege stop klimt hij na alle eerste pitstops op naar de elfde plaats, maar daar aangekomen, gaat hij meteen wéér naar binnen voor nieuwe harde banden. Hij valt terug naar de zestiende plaats. Vooraan is het Scott Dixon die vanaf de start op zijn harde banden zijn spierballen toont. Als Veekay er al twee stops op heeft zitten, is de kampioen nog bezig aan zijn eerste stint, net als James Hinchcliffe (hard) en Santino Ferrucci (zacht). Kort na die tweede pitstop van Veekay wordt de race stilgelegd. Felix Rosenqvist crasht zwaar als het gaspedaal blijft hangen in een zware remzone . Als hij uit zijn auto wordt bevrijd, is de Zweed gelukkig bij kennis en aanspreekbaar. Omdat je in de IndyCar tijdens een code rood geen banden mag wisselen of bij mag tanken, zien we al tijdens de opwarmronden heel veel mensen binnenkomen. Dat is pure winst voor Veekay, die net voor de code rood was gestopt. Hij klimt zo in één ruk op van P14 naar de vijfde plaats. Bij de daadwerkelijke herstart verschalkt Veekay meteen Simon Pagenaud. Een paar ronden later is Takuma Sato zijn volgende slachtoffer en zo ligt hij op helft van de race op podiumkoers, bij vlagen op minder dan een seconde van raceleider Will Power. In derde positie maakt hij zijn laatste pitstop, waarbij hij aangeeft dat er niks veranderd hoeft te worden aan zijn bolide van Ed Carpenter Racing. Hij valt terug naar P8, maar bij het wegrijden rijdt hij over één van de wheelguns heen. Het komt het team op een geldboete te staan. Pitstops blijven toch een dingetje bij dat team. Als iedereen zijn laatste stop heeft gemaakt, ligt Veekay 'gewoon' weer derde. Hij heeft één ronde versere banden, een brandstofvoordeel en meer overtake-seconden over. Maar Will Power en voormalig Formule 1-coureur Marcus Ericsson voor hem zijn niet de minsten en uiteindelijk weet Veekay net niet aan te haken. In plaats daarvan moet hij in de spiegels kijken, waarin Sato steeds groter opdoemt. Sato maakt korte metten met de Nederlander als Veekay verschrikkelijk wordt opgehouden door achterblijver Dalton Kellett. Echter, blauwe vlaggen hoeven niet te worden gehonoreerd in Amerika. Ook O'Ward meldt zich onder de vleugel van Veekay, maar met nog zes ronden te gaan crasht Romain Grosjean. Opnieuw is er een code rood. Als luttele minuten later de race opnieuw op gang wordt gebracht, krijgt Penske de auto van leider Power niet aan de praat. Zo wint Veekay een plekje en ligt opnieuw derde. De nieuwe raceleider heet dan Ericsson. Bij de start smijt Veekay zijn auto in bocht één direct naast en voorbij de auto van Sato: P2! Sato is dan gezien, maar de nieuwe achtervolger van Veekay heet dan opnieuw O'Ward. Hij houdt de Mexicaan echter achter zich, terwijl hij voor hem Ericsson naar zijn eerste IndyCar-overwinning ziet rijden. Veekay wordt tweede, O'Ward derde. Zo houdt Veekay iedereen die in het kampioenschap voor hem stond achter zich, waardoor hij opklimt naar P4 in de stand. De top tien in Detroit wordt gecompleteerd door Sato, Rahal, Ferrucci, Rossi, Dixon, Jones en Newgarden.