Brundle: "Norris verdreef eindelijk de duivel"

De Grand Prix van Singapore werd een vrij 'makkelijke' prooi voor Lando Norris. De Brit reed simpel weg bij Max Verstappen en had op een gegeven moment zelfs dertig seconden voorsprong op zijn titelrivaal die volgde op P2. Toch kwam Norris tot twee keer toe héél goed weg. Eerst blokkeerde hij zijn wielen in bocht veertien, waarna hij heel licht de muur toucheerde. En aantal rondes later raakte de McLaren-coureur opnieuw heel licht de muur op dezelfde plek waar George Russell vorig jaar wél crashte. 

Norris hield zijn auto echter in bedwang en won de wedstrijd op uiterst dominante wijze. Dat laatste heeft indruk gemaakt op Martin Brundle, voormalig F1-coureur en hedendaags analist. Voor Sky Sports schrijft Brundle elke week een column en daarin bespreekt hij natuurlijk de zege van zijn landgenoot: "Het was opnieuw een overtuigende overwinning van Lando Norris en McLaren, die deed denken aan zijn overwinning in Zandvoort."

"Hij controleerde het tempo en de race naar eigen inzicht en zette iedereen op een ronde achterstand tot aan Carlos Sainz op de zevende plaats," zo vervolgt Brundle die ook zag dat Norris eindelijk afrekende met een vervelende statistiek. De Brit had namelijk nog nooit zijn poleposition weten om te zetten in een leidende positie aan het einde van de eerste ronde. In Singapore lukte dat eindelijk wel: "Lando heeft eindelijk die duivel van slechte starts en het niet aan de leiding gaan aan het einde van de eerste ronde definitief verdreven."

"Norris heeft af en toe pech gehad in zijn F1-carrière, het heeft niet altijd meegezeten, maar hij had zondagavond eindelijk het geluk aan zijn zijde. Een geblokkeerde rem duwde hem op een gegeven moment zachtjes richting de bandenstapel, maar de touché was zacht genoeg om zijn voorvleugel niet te beschadigen of de auto in de vangrails te slepen. Dat scheelde niet veel. Later zou hij dezelfde muur raken die uitstak bij de aanloop naar bocht 10, wat de auto van George Russell en de race van vorig jaar verwoestte. Nog een paar centimeter de verkeerde kant op en Norris' race zou voorbij zijn geweest. Het was voor hem een ​​wake-up call, hij reed comfortabel vooraan en begon zich ongetwijfeld heet en verveeld te voelen in de auto. Daarna reed hij de volgende ronde zijn snelste tijd van de race om zijn zintuigen weer op scherp te zetten," zo sluit Brundle af.