Senna wordt door velen weggezet als een God, maar van onbesproken gedrag was de Braziliaan allerminst. Ayrton zocht vaak de grenzen op van het toelaatbare en schuwde een incident niet, zo ook op Suzuka in 1993. Onder lastige omstandigheden was de Braziliaan in zijn McLaren oppermachtig en op weg naar de zege, tot de brutale Formule 1-debutant Eddie Irvine in zijn Jordan zich ontdeed van een ronde achterstand. Een actie die op de baan zonder gevolgen bleef, want Senna won de race, maar na afloop een flink staartje kreeg.
Getergd en geïrriteerd zocht de Braziliaanse kampioen het kamp van Jordan op, daar trof hij Irvine en zijn crew. Bij Jordan overheerste een feeststemming na de sensationele zesde plaats van Irvine. Senna wilde een goed gesprek aangaan met de jonge Ier en zijn excuses. Een raceleider het leven zuur maken als achterblijver deed je niet. Het gesprek kreeg een andere wending toen de Braziliaan zijn emoties niet onder controle kon houden, mede door de dronken Jordan-crew die hem (volgens de Braziliaan) uitlachte. "Ik ging na de race op zoek naar Eddie om met hem te praten over zijn actie, maar hij reageerde zeer stoïcijns en zei dat hij niet eens wilde praten over het incident of zijn fout erkende. De mensen om hem heen waren dronken en maakten de situatie er niet beter op", laat Senna optekenen na het incident. De confrontatie tussen Senna en Irvine verliep niet al te vlekkeloos: "“You're not racing!You're driving like a fucking idiot! You're not a racing driver, you're a fucking idiot!", beet Senna de Ier toe, waar geen letter Spaans bij is.
Ayrton Senna
You're not a racing driver, you're a fucking idiot!
"Op een moment verloor ik mijn zelfbeheersing. Ik had hem natuurlijk nooit mogen slaan, maar niemand greep in tijdens de race. Het was absurd", blikte de drievoudig kampioen terug. Wat de racelegende het meeste stoorde, was het gebrek aan respect dat de jonge Irvine toonde voor hem. "Als de leider je nadert moet je, zelfs als je wereldkampioen bent, ruimte maken. Dat is een ongeschreven regel en die geldt al zo lang we racen. Een goed voorbeeld was hoe Alain Prost mij ruimte gaf in Monaco toen ik hem op een ronde zette. Dat was een teken van professionaliteit, terwijl we titelrivalen zijn. De jonge coureurs begrijpen dat nog niet en denken dat het gerechtvaardigd is dat ik 15 of 20 seconden achter ze verlies." De klaagzang van raceleiders om blauwe vlaggen en het gemopper op achterblijvers is van allen tijde, waarbij het sporadisch tot een conflict op de baan komt waarbij aan achterblijver een zeer grote invloed heeft op de uitkomst van de race. De crash tussen Max Verstappen en Esteban Ocon is daar het recentste voorbeeld van.
Meest gelezen
