Daags na de Grand Prix van Abu Dhabi in 2014 krijgt Arrivabene van Ferrari te horen dat hij de taken van Marco Mattiacci per direct overneemt. Mattiacci is na het gekozen vertrek van Stefano Domenicali aangesteld als teambaas, maar de Italiaan weet absoluut niet te overtuigen. Sterker nog: de Ferrari-leiding spaart hem geen seconde als blijkt dat Arrivabene open staat voor een nieuwe uitdaging. Mattiacci moet al na iets meer dan een half jaar het veld ruimen.
In de persoon van Arrivabene wordt een bekende in huis gehaald. De Bresciaan is al jaren betrokken bij het Formule 1-team van Ferrari, zij het als afgevaardigde van sponsor Phillip Morris. De zelf kettingrokende Arrivabene is het uithangbord van Marlboro als het gaat om sportsamenwerkingen. Sergio Marchionne, op dat moment net begonnen als president van de FIAT-Chrysler-groep en Ferrari als merk an sich , besluit om Arrivabene aan te stellen. In vier seizoenen tijd wordt er onder leiding van Arrivabene veertien maal gezegevierd, in die tijd worden er 81 Grands Prix verreden. Goed, het aantal ligt hoger dan in de voorgaande vier seizoenen, maar bekoren kan het de Ferrari-leiding nog niet. Zeker niet omdat nota bene Binotto in 2018 een geweldige wagen heeft afgeleverd. De F1-bolide van 2017 was al goed, die van een jaar later is mogelijk de snelste van het veld. Een onrustige Sebastian Vettel vergooit veel kansen en Arrivabene kan zijn sterrijder niet tot bedaren brengen. Het noopt Marchionne tot het nemen van een rigoreus besluit, eentje die door zijn dood een half jaar moet worden uitgesteld. Binotto neemt het over van Arrivabene, die in vier seizoenen tijd tot drie tweede plaatsen in het constructeurskampioenschap en twee tweede plaatsen in het rijderskampioenschap is gekomen. Arrivabene heeft onder de streep veel meer bereikt dan Mattiacci en komt wat dat betreft enigszins in de buurt van diens voorganger Stefano Domenicali, maar genoeg was het niet.
Statistieken Ferrari onder leiding van Arrivabene Grands Prix: 81 Overwinningen: veertien Polepositions: twaalf Snelste raceronden: achttien Podiumplaatsen: 71 Dubbelzeges: twee Beste positie in rijders-WK: tweede (Vettel, 2017 en 2018) Beste positie in constructeurs-WK: tweede (2015, 2017 en 2018)
Meest gelezen
