De sleutelfactoren die leidden tot Ferrari's zwakke performance in GP Mexico

Gedurende het weekend van de Formule 1 Grand Prix van Mexico namen we de bijzondere karakteristieken van het circuit onder de loep, met in het bijzonder de hoge ligging van 2240 meter boven zeeniveau.

Het mag duidelijk zijn dat iedereen daar op in moest zien te spelen, maar Ferrari werd met de F1-75 dubbel zo hard geraakt. De keuze van Ferrari om voor een wat meer terughoudende afstelling van de turbo te gaan, had een groot effect op de performance.

Uit betrouwbaarheidsoverwegingen koos men ervoor het aantal omwentelingen van de turbo met zo'n twintigduizend terug te brengen, van 125.000 RPM tot 103.000 RPM. Dit zou gelijk staan aan een vermogensverlies van zo'n dertig PK, maar het is fout om te stellen dat dit de primaire reden was voor het zwakke optreden van de Scuderia.

De aerodynamische dilemma's van Ferrari

Het probleem dat de pace werkelijk hinderde was, net zoals in de voorbije races overigens, de hoge en snelle slijtage van de banden. Dit probleem werd in Mexico benadrukt door intrinsieke kenmerken van het aerodynamische concept van de bolide.

Want hoewel Technical Directive 39 (het vaststellen van een minimale rijhoogte in de strijd tegen porpoising) red.) niet direct van invloed was op de snelheid van de auto, kunnen we vaststellen dat de beperkingen van de verticale werking van de auto in combinatie met het feit dat de auto een lage ligging nodig heeft om écht goed te werken de grootste triggers zijn voor de hoge bandenslijtage in de tweede helft van het seizoen.

Het aerodynamische concept van de F1-75 is op zijn effectiefst als de rijhoogte minimaal is. Maar om het stuiteren tegen te gaan is gekozen voor een stijvere afstelling van de wielophanging. Dit werd in Mexico des te zichtbaarder door het onvermogen van de F1-75 om de kerbstones aan te vallen. De auto was aantoonbaar onstabiel op dat vlak, waarbij de auto duidelijk zichtbaar zijwaarts gleed. De matige grip voortvloeiend uit het aerodynamische pakket, evenals de minder beweegbare ophangingen, hielpen daar niet bij.

Kort samengevat hebben we in Mexico op de best mogelijke wijze gezien wat de beperkingen van de F1-75 zijn en daarmee mogelijk ook voor de toekomstige auto's, voortkomende uit een compromis tussen aerodynamische performance en de algehele balans van de auto.