John Surtees

Biografie van John Surtees

John Surtees werd geboren op 11 februari 1934 in Londen, in een familie die diep geworteld was in de autosport. Als zoon van een motorfietsdealer raakte Surtees al op jonge leeftijd betrokken bij het racen. Op 15-jarige leeftijd nam hij deel aan zijn eerste grasbaanwedstrijd voordat hij in 1955 zijn eerste fabriekscontract kreeg bij Norton.

Na twee keer wereldkampioen Geoff Duke te hebben verslagen op Silverstone dat jaar, accepteerde Surtees een aanbod om zich aan te sluiten bij MV Agusta. Dit leidde tot zijn eerste wereldtitel in de 500cc-klasse en de eerste titel voor het team in de koningsklasse in 1956.

Wereldkampioen

Het volgende jaar eindigde Surtees als derde in het algemeen klassement, aangezien MV Agusta moeite had tegen het Gileras-team. Maar nadat zijn Italiaanse rivalen het volgende seizoen besloten zich terug te trekken, won Surtees de kampioenschappen van 1958, 1959 en 1960. Hiermee werd hij de eerste man die de Senior TT op het Isle of Man TT-circuit drie opeenvolgende jaren won.

Autoracen en Formule 1 | John Surtees

Terwijl hij nog fulltime motorraces reed, deed Surtees testwerk voor teammanager Reg Parnell van Aston Martin in het team's DBR1. De Engelsman maakte zijn debuut in de Formule 1 op Silverstone voor Lotus in 1960 en verlegde zijn focus naar autoracen.

Hij behaalde een tweede plaats in zijn tweede race, de Britse Grand Prix dat jaar, en na twee jaar bij Yeoman Racing stapte Surtees uiteindelijk over naar Ferrari in 1963. Hij won zijn enige wereldkampioenschap Formule 1 het volgende jaar.

Met Ferrari niet competitief in 1965 reed Surtees zijn eigen Lola-sportwagen in de Noord-Amerikaanse Can-Am-serie, waarbij hij in een race laat in het seizoen in Mosport, Canada, te maken kreeg met een ophangingsdefect en crashte, met levensbedreigende verwondingen tot gevolg.

Hij herstelde gedurende de winter en keerde terug voor Ferrari in de Belgische Grand Prix, wat zijn laatste race voor het Italiaanse team zou blijken te zijn.

De coureur eindigde het seizoen van 1966 bij Cooper na spanningen met Ferrari, en won de seizoensfinale in Mexico dat jaar voordat hij overstapte om het Formule 1-team van de Japanse fabrikant Honda te leiden voor het seizoen van 1967.

De ontwikkeling van de auto

Surtees was nauw betrokken bij de ontwikkeling van de auto en won de Italiaanse Grand Prix op Monza in 1967, voordat Honda een jaar later besloot uit de sport te stappen. Hij verhuisde van de cockpit naar de pitmuur met de oprichting van Team Surtees in 1970, maar het team behaalde slechts twee podiumplaatsen met Mike Hailwood in negen seizoenen. Surtees ging met pensioen als coureur in 1973.

De zoon van Surtees, Henry Surtees, was ook een professionele coureur die omkwam tijdens een Formule 2-race in 2009.

Surtees richtte de Henry Surtees Foundation op ter nagedachtenis aan zijn zoon. Hij overleed op 83-jarige leeftijd in 2017.