Kijken we naar de huidige tussenstand van het Formule 1-wereldkampioenschap, dan lijkt die tussenstand in niks op de tussenstand van een jaar geleden toen het circus er ook net drie races op had zitten. Ja, Lando Norris stond toen en achtste en nu ook weer, maar daarmee zijn alle overeenkomsten (in de top tien) ook gelijk behandeld. Grootste stijgers in de top tien zijn natuurlijk Fernando Alonso, maar ook Nico Hulkenberg. Makkelijk, zou je zeggen, want laatstgenoemde was er vorig jaar niet bij, maar vergeet niet dat Hulkenberg vorig jaar de eerste races voor Aston Martin reed als vervanger van Sebastian Vettel. En juist dat team maakt met Alonso nu met afstand de grootste sprong. Het zegt veel, zo niet alles over de opmars van Aston Martin. En ja, een dergelijke leap forward móét ten koste gaan van andere teams. Met name Ferrari valt aan die opmars ten prooi en omdat Red Bull met aanzienlijk minder problemen kampt dan vorig jaar (in die eerste drie races), schiet dat team met zowel Max Verstappen als Sergio Perez verder naar voren.
Pijnlijke waarheid over Red Bull
Het kan haast niet anders of het overzicht van de teams laat een soortgelijk beeld zien. Ferrari vangt de grootste klap, terwijl Aston Martin de grootste slag slaat. Het team stond vorig jaar zelfs laatste na drie races. En hoewel we het team graag een uitdager van Red Bull noemen, maakt het lijstje pijnlijk duidelijk hoe dominant Red Bull werkelijk is. Van de 132 punten dat één team in totaal had kunnen winnen, pakte Red Bull er 123. Mooi om te zien is dat in dit stadium van het seizoen elk team al van de hatelijke nul is. Het zegt iets over het effect van de nieuwe regels. Alle teams lijken op een goede dag wel iets uit te kunnen richten. Van een echt middenveld lijkt geen sprake meer te zijn, aangezien de er geen échte hekkensluiters meer zijn zoals Williams en Haas dat enkele jaren geleden nog wel waren.
Meest gelezen
