Hoe het 'beest' Alonso op briljante wijze de tegenstander kan manipuleren

In het eerste deel van deze interviewserie spraken we met Giancarlo Minardi , eigenaar van het voormalige Minardi-team, waarvoor Fernando Alonso in 2001 zijn F1-debuut maakte. In deel twee spraken we met voormalig teamgenoot Pedro de la Rosa . Fernando Alonso en Mark Webber kennen elkaar al al sinds het begin van deze eeuw, toen de twee actief waren in het Formule 3000-seizoen van 2000. Beide coureurs maakten toentertijd indruk in de lagere klasse door op de derde plaats (Webber) en op de vierde plaats (Alonso) te eindigen in het kampioenschap. Een toekomst in de Formule 1 volgde voor beide heren. De eerste keer dat Webber wist dat hij tegen een potentiële wereldkampioen racete, was tijdens de race op Spa-Francorchamps dat jaar, zo blikt de voormalig coureur van onder andere Red Bull en Williams terug in een exclusief interview met RacingNews365 . "Ik zag hem door Eau Rouge gaan en ik dacht: oké, oké! Hij was heel snel en heel goed in Spa en ook zeer snel in Boedapest. Hij was direct zeer competitief. Ik wist dat hij later niet te stoppen zou zijn." Webber en Alonso kwamen elkaar al vroeg in de F1 tegen. Alonso debuteerde in 2001, na slechts een jaar Formule 3000, bij Minardi en stapte in 2002 over naar de Renault-familie. In '03 racete hij fulltime voor het Franse team waar hij zijn twee wereldkampioenschappen zou veroveren. Webber kwam in 2002 uit voor Minardi. "Maar onze carrière overlapt voor een aanzienlijk deel. We konden altijd goed met elkaar overweg, dat is een Minardi-dingetje. Ik testte er toen hij reed en daarna ging hij naar Renault." Ondanks het feit dat ze concurrenten werden van elkaar, bleef de band goed. "Ik denk dat het ook de band is, maar we hebben eigenlijk nooit een touché gehad - en dat terwijl we de helft van onze carrière samen hebben geracet!"

Wat Alonso zo speciaal maakt

Webber legt ons uit dat Alonso een coureur is die niet alleen snel is, maar ook slim. De tweevoudig wereldkampioen speelt in op zijn tegenstander en past zich aan terwijl hij tegen iemand racet. "Hij probeert altijd onvoorspelbaar te zijn, in de goede zin van het woord. Op een eerlijke manier. Daarnaast probeert hij je racelijnen te manipuleren en de vuile lucht naar jouw auto te sturen", zo vervolgt de voormalige F1-coureur. "Fernando is iemand die constant denkt: 'Hoe kan ik het je zo moeilijk mogelijk make?', of hij nou aan het aanvallen of verdedigen is. Hij is briljant hierin! Ik heb heel veel van hem kunnen leren tijdens het racen tegen elkaar, al had ik het soms ook bij het juiste eind." "Hij was magisch in het onvoorspelbaar zijn en ondertussen hield hij de snelheid er goed in, terwijl je door de onvoorspelbaarheid niet kon weten wat zijn volgende stap was." In de tijd dat de twee coureurs werkzaam waren voor Minardi, trainden ze zo af en toe ook samen. "Het was een beest, een totaal beest", weet Webber nog. "Al was ik er nooit door geïntimideerd, hoor. In die tijd waren we hierin ongeveer even sterk, dus daar hoefden de teams niet voor te vrezen."

Fernando heeft een aantal flinke klappers gehad, maar hij was zelf nooit roekeloos

Mark Webber

Ongelooflijk competitief

De competitiviteit straalde er vanaf, zo weet Webber nog goed. In hun vroege carrière speelden de twee een basketbalwedstrijd in Melbourne voor de lol. Erg leuk werd het echter niet tegen Alonso. "Hij wil winnen, maar dat lukte niet helemaal, dus werd hij vrij pissig: direct wilde hij de regels veranderen en dat soort dingen. Hij is zo intens competitief in alles wat hij doet! Die winnaarsmentaliteit gebruikt hij." Uiteindelijk bleven Webber en Alonso jarenlang actief in de koningsklasse van de autosport. Fernando bewandelde het pad van Ferrari, terwijl Mark richting de Red Bull-familie ging. De twee bleven goed met elkaar in contact en het niet toucheren met elkaar zal, zoals Webber uitlegde, ongetwijfeld met elkaars band te maken hebben. De onderlinge band leverde ook een aantal iconische momenten op, zoals de welbekende 'lift' van Alonso aan de Red Bull-rijder in de GP van Singapore 2013 (zie foto verder hierboven). Er was veel overlap in de F1, maar Alonso maakte er nooit er geheim van dat er ook andere raceklassen zijn waarin hij geïnteresseerd was. Zo deed hij onlangs nog een gooi om voor de Triple Crown te gaan: het winnen van de Formule 1-race in Monaco, de 24 uur van Le Mans en de Indy 500. Alleen de laatstgenoemde ontbreekt nog. Het uitstapje naar IndyCar was geen verrassing voor Webber, al heeft hij er respect voor dat Alonso ondanks een paar grote klappers dit soort avonturen aandurfde. "Ik wil niet zeggen dat IndyCar roekeloos is, maar het is zeker gevaarlijker dan de F1. Fernando is echter extreem goed in het berekenen van risico's. Hij heeft een paar grote klappers gemaakt zoals in Brazilië (2003, Alonso crashte na Webber snoeihard in de regen, red.) en in Melbourne (Australië 2016, meermaals over de kop na contact met een Haas-bolide, red.)." "Het is een beetje een loterij, maar als je zo een lange carrière hebt dan komen er een aantal grote klappers voorbij. Hij was zelf echter nooit roekeloos. Dat karakter heeft hij ook niet, al kon hij wel voor onverwachte manoeuvres zorgen." "Dat is juist wel wie Fernando is: iemand die alles doet wat hij kan doen zodra hij achter het stuur zit", zo sluit Webber lovend af."