Hoe het seizoen van Renault uitliep op een regelrechte ramp

Nu het seizoen voorbij is, kan de balans van 2019 worden opgemaakt. Een Formule 1-team dat er in negatieve zin bovenuit stak, was Renault. De Franse renstal had grootse plannen, maar uiteindelijk stelde het zwaar teleur.

Ooit was het succesvol

Na een lange afwezigheid als constructeur kocht Renault zich in 2000 weer in in de Formule 1 door het Benetton-team te kopen. Het team ging nog twee seizoenen verder onder die naam, alvorens ook de echte kleuren van Renault in 2002 in de Formule 1-paddock te vinden waren.

Eén seizoen later won Fernando Alonso namens Renault de eerste Grand Prix sinds de Oostenrijkse Grand Prix van 1983, die werd gewonnen door de Fransman Alain Prost. Het was het begin van een veelbelovende periode voor Renault. Zowel in 2005 als 2006 werd Alonso wereldkampioen en won Renault het kampioenschap voor de constructeurs.

De seizoenen daarna ging het minder voortvarend, maar toch waren er kleine successen te bespeuren. In 2008 werd er twee keer gewonnen, in Singapore en Japan, maar aan de overwinning in Singapore bleek achteraf een vies geurtje te zitten. Het team verloor na de 'crashgate' veel aanzien en sponsoren en manoeuvreerde zich langzaam maar zeker naar de uitgang van de koningsklasse van de autosport en verliet de sport aan het einde van 2011 definitief als constructeur.

Tekst gaat verder onder de foto.

De terugkeer op het oude nest

Eind 2015 nam Renault het team van Lotus over. Ironisch genoeg was het Lotus-team het overblijfsel van het Renault-team dat eind 2011 de Formule 1 de rug had toegekeerd. Met Kevin Magnussen en Jolyon Palmer ging Renault in 2016 de strijd aan. Het eerste seizoen was niet bijzonder goed en Renault eindigde met acht punten als negende van de elf teams.

De seizoenen daarna kwam er echter steeds een schepje bovenop. Renault werd langzaam maar zeker beter, sterker en sneller. Er werd flink geïnvesteerd en in 2018 werd de progressie beloond met een vierde plaats in het kampioenschap. Nummer vijf Haas volgde pas op gepaste achterstand.

Tekst gaat verder onder de foto.

Renault rook even het succes

In 2019 verloor Renault het Red Bull-team als motorklant, maar dat deerde de Franse renstal niet. Daniel Ricciardo werd zelfs weggekaapt bij het Oostenrijkse team en voor 2019 werd er vervolgens hoog ingezet. Dit seizoen zou het team het gat naar de topteams - Mercedes, Ferrari en Red Bull - wel even dichten, met hopelijk hier en daar een kans op een podiumplek. In 2020 moest er vervolgens worden gestreden om overwinningen.

Als we op de kalender kijken, dan zien we dat het jaar 2020 nog niet eens is aangebroken, maar momenteel zal iedereen binnen het Franse team toch enkele illusies armer zijn. De stijgende lijn die het team in de periode 2016 tot en met 2018 had ingezet, was in geen velden of wegen te bekennen. Integendeel. Klantenteam McLaren streefde Renault plots voorbij in de pikorde en het gat naar de topteams was in plaats van kleiner, juist groter geworden.

Het chassis werkte in 2019 namelijk plots voor geen meter en de resultaten bleven uit. Miljoenenaankoop Ricciardo kon eveneens weinig potten breken en wist tijdens de eerste seizoenshelft slechts een paar speldenprikjes uit te delen. Een vierde plek in de kwalificatie voor de Grand Prix van Canada was zijn hoogtepunt, maar in totaal wist hij in de eerste twaalf races slechts vier keer in de punten te eindigen. Ook teamgenoot Nico Hulkenberg deed het met vier puntenfinishes niet veel beter in het eerste deel van het jaar 2019.

Tekst gaat verder onder de tabel.

Met de staart tussen de benen...

De tweede seizoenshelft begon enigszins hoopvol. In Italië kende Renault haar beste Grand Prix van het seizoen. Ricciardo en Hulkenberg finishten respectievelijk op de vierde en vijfde plek, waarna teambaas Cyril Abiteboul vol lof sprak over de Franse krachtbron, die op de Temple of Speed in Monza het verschil had gemaakt.

Tegelijkertijd was er op de achtergrond een grote reorganisatie bezig op het chassisfront. Het hele seizoen was het al duidelijk dat Renault tekort kwam als het aankwam op het chassis en de aerodynamica, maar op de circuits waar motorvermogen relatief belangrijk was, zoals in Canada en Italië, beter presteerde.

Kop na kop rolde er de afgelopen maanden in het chassis- en aerodynamica departement van Renault, waarna er hier en daar zelfs technisch personeel werd weggeplukt bij de concurrentie. Zo kwam Pat Fry over van McLaren en Dirk de Beer van Williams, maar het lijkt erop dat deze veranderingen momenteel al plaatsvinden met het oog op 2021, als de (technische) regels compleet zullen veranderen.

Tekst gaat verder onder de foto.

... terug naar de tekentafel

Dat is het devies voor Renault. Abiteboul en co. moeten de komende maanden eens goed in de spiegel kijken. Door het tegenvallende seizoen kunnen alle aspiraties voor 2020 nu al in de ijskast. De Fransen hopen misschien stiekem dat het niet is opgevallen dat hun doelstelling om op het podium te staan een ruim jaar naar achteren is verschoven, maar goed voor het aanzien kan het niet zijn.

Met de nieuwe, grote regelveranderingen op komst is de kans daarom aanwezig dat het Franse team volledig in zal zetten op het jaar 2021. Dan moet het gebeuren. Tot dan moet Renault nog even op de blaren zitten die het 2019-seizoen heeft achtergelaten en even geduld hebben tot de zure smaak van het afgelopen seizoen kan worden weggespoeld.

Met vele nieuwe namen op vele verschillende posities, genoeg zakken met geld en twee bijzonder sterke coureurs in de gelederen en een historie waarin het wereldkampioen werd, mogen we Renault echter ook na het rampseizoen van 2019 niet uitvlakken, maar ook in 2020 zullen de topteams zich geen zorgen hoeven te maken over de Franse equipe.

Houdt de FIA de hand boven het hoofd van Ferrari? Hoor daarover meer in de nieuwste F1-podcast van RacingNews365, met F1-journalisten Ruud Dimmers, Jan van der Burgt en gastheer Jeroen van Inkel.